Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аоуыэ

дры́гацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дры́гаюся дры́гаемся
2-я ас. дры́гаешся дры́гаецеся
3-я ас. дры́гаецца дры́гаюцца
Прошлы час
м. дры́гаўся дры́галіся
ж. дры́галася
н. дры́галася
Загадны лад
2-я ас. дры́гайся дры́гайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дры́гаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

дры́гаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дры́гаю дры́гаем
2-я ас. дры́гаеш дры́гаеце
3-я ас. дры́гае дры́гаюць
Прошлы час
м. дры́гаў дры́галі
ж. дры́гала
н. дры́гала
Загадны лад
2-я ас. дры́гай дры́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дры́гаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрыгва́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дрыгва́
Р. дрыгвы́
Д. дрыгве́
В. дрыгву́
Т. дрыгво́й
дрыгво́ю
М. дрыгве́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрыгві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дрыгві́на дрыгві́ны
Р. дрыгві́ны дрыгві́н
Д. дрыгві́не дрыгві́нам
В. дрыгві́ну дрыгві́ны
Т. дрыгві́най
дрыгві́наю		 дрыгві́намі
М. дрыгві́не дрыгві́нах

Крыніцы: piskunou2012.

дрыгві́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрыгві́сты дрыгві́стая дрыгві́стае дрыгві́стыя
Р. дрыгві́стага дрыгві́стай
дрыгві́стае		 дрыгві́стага дрыгві́стых
Д. дрыгві́стаму дрыгві́стай дрыгві́стаму дрыгві́стым
В. дрыгві́сты (неадуш.)
дрыгві́стага (адуш.)		 дрыгві́стую дрыгві́стае дрыгві́стыя (неадуш.)
дрыгві́стых (адуш.)
Т. дрыгві́стым дрыгві́стай
дрыгві́стаю		 дрыгві́стым дрыгві́стымі
М. дрыгві́стым дрыгві́стай дрыгві́стым дрыгві́стых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дрыгвяне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дрыгвяне́е дрыгвяне́юць
Прошлы час
м. дрыгвяне́ў дрыгвяне́лі
ж. дрыгвяне́ла
н. дрыгвяне́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дрыгвяне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дрыгвя́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрыгвя́нік дрыгвя́нікі
Р. дрыгвя́ніку дрыгвя́нікаў
Д. дрыгвя́ніку дрыгвя́нікам
В. дрыгвя́нік дрыгвя́нікі
Т. дрыгвя́нікам дрыгвя́нікамі
М. дрыгвя́ніку дрыгвя́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

дрыгвяні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрыгвяні́сты дрыгвяні́стая дрыгвяні́стае дрыгвяні́стыя
Р. дрыгвяні́стага дрыгвяні́стай
дрыгвяні́стае		 дрыгвяні́стага дрыгвяні́стых
Д. дрыгвяні́стаму дрыгвяні́стай дрыгвяні́стаму дрыгвяні́стым
В. дрыгвяні́сты (неадуш.)
дрыгвяні́стага (адуш.)		 дрыгвяні́стую дрыгвяні́стае дрыгвяні́стыя (неадуш.)
дрыгвяні́стых (адуш.)
Т. дрыгвяні́стым дрыгвяні́стай
дрыгвяні́стаю		 дрыгвяні́стым дрыгвяні́стымі
М. дрыгвяні́стым дрыгвяні́стай дрыгвяні́стым дрыгвяні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрыгвя́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрыгвя́ны дрыгвя́ная дрыгвя́нае дрыгвя́ныя
Р. дрыгвя́нага дрыгвя́най
дрыгвя́нае		 дрыгвя́нага дрыгвя́ных
Д. дрыгвя́наму дрыгвя́най дрыгвя́наму дрыгвя́ным
В. дрыгвя́ны (неадуш.)
дрыгвя́нага (адуш.)		 дрыгвя́ную дрыгвя́нае дрыгвя́ныя (неадуш.)
дрыгвя́ных (адуш.)
Т. дрыгвя́ным дрыгвя́най
дрыгвя́наю		 дрыгвя́ным дрыгвя́нымі
М. дрыгвя́ным дрыгвя́най дрыгвя́ным дрыгвя́ных

Іншыя варыянты: дрыгвяны́.

Крыніцы: piskunou2012.

дрыгвяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрыгвяны́ дрыгвяна́я дрыгвяно́е дрыгвяны́я
Р. дрыгвяно́га дрыгвяно́й
дрыгвяно́е		 дрыгвяно́га дрыгвяны́х
Д. дрыгвяно́му дрыгвяно́й дрыгвяно́му дрыгвяны́м
В. дрыгвяны́ (неадуш.)
дрыгвяно́га (адуш.)		 дрыгвяну́ю дрыгвяно́е дрыгвяны́я (неадуш.)
дрыгвяны́х (адуш.)
Т. дрыгвяны́м дрыгвяно́й
дрыгвяно́ю		 дрыгвяны́м дрыгвяны́мі
М. дрыгвяны́м дрыгвяно́й дрыгвяны́м дрыгвяны́х

Іншыя варыянты: дрыгвя́ны.

Крыніцы: piskunou2012.