дрыгві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дрыгві́на | дрыгві́ны | |
| дрыгві́ны | дрыгві́н | |
| дрыгві́не | дрыгві́нам | |
| дрыгві́ну | дрыгві́ны | |
| дрыгві́най дрыгві́наю |
дрыгві́намі | |
| дрыгві́не | дрыгві́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)