вінегрэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вінегрэ́тны |
вінегрэ́тная |
вінегрэ́тнае |
вінегрэ́тныя |
| Р. |
вінегрэ́тнага |
вінегрэ́тнай вінегрэ́тнае |
вінегрэ́тнага |
вінегрэ́тных |
| Д. |
вінегрэ́тнаму |
вінегрэ́тнай |
вінегрэ́тнаму |
вінегрэ́тным |
| В. |
вінегрэ́тны (неадуш.) вінегрэ́тнага (адуш.) |
вінегрэ́тную |
вінегрэ́тнае |
вінегрэ́тныя (неадуш.) вінегрэ́тных (адуш.) |
| Т. |
вінегрэ́тным |
вінегрэ́тнай вінегрэ́тнаю |
вінегрэ́тным |
вінегрэ́тнымі |
| М. |
вінегрэ́тным |
вінегрэ́тнай |
вінегрэ́тным |
вінегрэ́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
вінегрэ́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вінегрэ́цік |
| Р. |
вінегрэ́ціку |
| Д. |
вінегрэ́ціку |
| В. |
вінегрэ́цік |
| Т. |
вінегрэ́цікам |
| М. |
вінегрэ́ціку |
Крыніцы:
piskunou2012.
ві́нен
прэдыкатыў
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Ві́нец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ві́нец |
| Р. |
Ві́нца |
| Д. |
Ві́нцу |
| В. |
Ві́нец |
| Т. |
Ві́нцам |
| М. |
Ві́нцы |
віне́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
віне́я |
віне́і |
| Р. |
віне́і |
віне́й |
| Д. |
віне́і |
віне́ям |
| В. |
віне́ю |
віне́і |
| Т. |
віне́яй віне́яю |
віне́ямі |
| М. |
віне́і |
віне́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
вінё́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вінё́ўка |
вінё́ўкі |
| Р. |
вінё́ўкі |
вінё́вак |
| Д. |
вінё́ўцы |
вінё́ўкам |
| В. |
вінё́ўку |
вінё́ўкі |
| Т. |
вінё́ўкай вінё́ўкаю |
вінё́ўкамі |
| М. |
вінё́ўцы |
вінё́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вінзаво́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вінзаво́д |
вінзаво́ды |
| Р. |
вінзаво́да |
вінзаво́даў |
| Д. |
вінзаво́ду |
вінзаво́дам |
| В. |
вінзаво́д |
вінзаво́ды |
| Т. |
вінзаво́дам |
вінзаво́дамі |
| М. |
вінзаво́дзе |
вінзаво́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вінізо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вінізо́л |
| Р. |
вінізо́лу |
| Д. |
вінізо́лу |
| В. |
вінізо́л |
| Т. |
вінізо́лам |
| М. |
вінізо́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012.
віні́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
віні́л |
| Р. |
віні́лу |
| Д. |
віні́лу |
| В. |
віні́л |
| Т. |
віні́лам |
| М. |
віні́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
віні́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
віні́лавы |
віні́лавая |
віні́лавае |
віні́лавыя |
| Р. |
віні́лавага |
віні́лавай віні́лавае |
віні́лавага |
віні́лавых |
| Д. |
віні́лаваму |
віні́лавай |
віні́лаваму |
віні́лавым |
| В. |
віні́лавы (неадуш.) віні́лавага (адуш.) |
віні́лавую |
віні́лавае |
віні́лавыя (неадуш.) віні́лавых (адуш.) |
| Т. |
віні́лавым |
віні́лавай віні́лаваю |
віні́лавым |
віні́лавымі |
| М. |
віні́лавым |
віні́лавай |
віні́лавым |
віні́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.