Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

фіяле́тава-шэ́ры

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	фіяле́тава-шэ́ры	фіяле́тава-шэ́рая	фіяле́тава-шэ́рае	фіяле́тава-шэ́рыя
Р.	фіяле́тава-шэ́рага	фіяле́тава-шэ́рай фіяле́тава-шэ́рае	фіяле́тава-шэ́рага	фіяле́тава-шэ́рых
Д.	фіяле́тава-шэ́раму	фіяле́тава-шэ́рай	фіяле́тава-шэ́раму	фіяле́тава-шэ́рым
В.	фіяле́тава-шэ́ры (неадуш.) фіяле́тава-шэ́рага (адуш.)	фіяле́тава-шэ́рую	фіяле́тава-шэ́рае	фіяле́тава-шэ́рыя (неадуш.) фіяле́тава-шэ́рых (адуш.)
Т.	фіяле́тава-шэ́рым	фіяле́тава-шэ́рай фіяле́тава-шэ́раю	фіяле́тава-шэ́рым	фіяле́тава-шэ́рымі
М.	фіяле́тава-шэ́рым	фіяле́тава-шэ́рай	фіяле́тава-шэ́рым	фіяле́тава-шэ́рых

Крыніцы: piskunou2012.

фіяле́тавы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	фіяле́тавы	фіяле́тавая	фіяле́тавае	фіяле́тавыя
Р.	фіяле́тавага	фіяле́тавай фіяле́тавае	фіяле́тавага	фіяле́тавых
Д.	фіяле́таваму	фіяле́тавай	фіяле́таваму	фіяле́тавым
В.	фіяле́тавы (неадуш.) фіяле́тавага (адуш.)	фіяле́тавую	фіяле́тавае	фіяле́тавыя (неадуш.) фіяле́тавых (адуш.)
Т.	фіяле́тавым	фіяле́тавай фіяле́таваю	фіяле́тавым	фіяле́тавымі
М.	фіяле́тавым	фіяле́тавай	фіяле́тавым	фіяле́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фія́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фія́лкава-цёмны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	фія́лкава-цёмны	фія́лкава-цёмная	фія́лкава-цёмнае	фія́лкава-цёмныя
Р.	фія́лкава-цёмнага	фія́лкава-цёмнай фія́лкава-цёмнае	фія́лкава-цёмнага	фія́лкава-цёмных
Д.	фія́лкава-цёмнаму	фія́лкава-цёмнай	фія́лкава-цёмнаму	фія́лкава-цёмным
В.	фія́лкава-цёмны (неадуш.) фія́лкава-цёмнага (адуш.)	фія́лкава-цёмную	фія́лкава-цёмнае	фія́лкава-цёмныя (неадуш.) фія́лкава-цёмных (адуш.)
Т.	фія́лкава-цёмным	фія́лкава-цёмнай фія́лкава-цёмнаю	фія́лкава-цёмным	фія́лкава-цёмнымі
М.	фія́лкава-цёмным	фія́лкава-цёмнай	фія́лкава-цёмным	фія́лкава-цёмных

Крыніцы: piskunou2012.

фія́лкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	фія́лкавы	фія́лкавая	фія́лкавае	фія́лкавыя
Р.	фія́лкавага	фія́лкавай фія́лкавае	фія́лкавага	фія́лкавых
Д.	фія́лкаваму	фія́лкавай	фія́лкаваму	фія́лкавым
В.	фія́лкавы (неадуш.) фія́лкавага (адуш.)	фія́лкавую	фія́лкавае	фія́лкавыя (неадуш.) фія́лкавых (адуш.)
Т.	фія́лкавым	фія́лкавай фія́лкаваю	фія́лкавым	фія́лкавымі
М.	фія́лкавым	фія́лкавай	фія́лкавым	фія́лкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фія́лкавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

фіялкакве́тныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: sbm2012.

фіяні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

фіяні́тавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	фіяні́тавы	фіяні́тавая	фіяні́тавае	фіяні́тавыя
Р.	фіяні́тавага	фіяні́тавай фіяні́тавае	фіяні́тавага	фіяні́тавых
Д.	фіяні́таваму	фіяні́тавай	фіяні́таваму	фіяні́тавым
В.	фіяні́тавы (неадуш.) фіяні́тавага (адуш.)	фіяні́тавую	фіяні́тавае	фіяні́тавыя (неадуш.) фіяні́тавых (адуш.)
Т.	фіяні́тавым	фіяні́тавай фіяні́таваю	фіяні́тавым	фіяні́тавымі
М.	фіяні́тавым	фіяні́тавай	фіяні́тавым	фіяні́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

фіярыту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum