Verbum

анлайнавы слоўнік

фіці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фіці́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	фіці́навы	фіці́навая	фіці́навае	фіці́навыя
Р.	фіці́навага	фіці́навай фіці́навае	фіці́навага	фіці́навых
Д.	фіці́наваму	фіці́навай	фіці́наваму	фіці́навым
В.	фіці́навы (неадуш.) фіці́навага (адуш.)	фіці́навую	фіці́навае	фіці́навыя (неадуш.) фіці́навых (адуш.)
Т.	фіці́навым	фіці́навай фіці́наваю	фіці́навым	фіці́навымі
М.	фіці́навым	фіці́навай	фіці́навым	фіці́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

фі́ць

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.