фімія́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фімія́м | |
фімія́му | |
фімія́му | |
фімія́м | |
фімія́мам | |
фімія́ме |
Крыніцы:
фімія́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фімія́м | |
фімія́му | |
фімія́му | |
фімія́м | |
фімія́мам | |
фімія́ме |
Крыніцы:
фімо́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фімо́з | |
фімо́зу | |
фімо́зу | |
фімо́з | |
фімо́зам | |
фімо́зе |
Крыніцы: