Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’
нр

фы́нь

‘манета’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фы́нь фы́ні
Р. фы́ня фы́няў
Д. фы́ню фы́ням
В. фы́нь фы́ні
Т. фы́нем фы́нямі
М. фы́ні фы́нях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

фы́рканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фы́рканне фы́рканні
Р. фы́ркання фы́рканняў
Д. фы́рканню фы́рканням
В. фы́рканне фы́рканні
Т. фы́рканнем фы́рканнямі
М. фы́рканні фы́рканнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фы́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фы́ркаю фы́ркаем
2-я ас. фы́ркаеш фы́ркаеце
3-я ас. фы́ркае фы́ркаюць
Прошлы час
м. фы́ркаў фы́ркалі
ж. фы́ркала
н. фы́ркала
Загадны лад
2-я ас. фы́ркай фы́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час фы́ркаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фы́ркнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. фы́ркну фы́ркнем
2-я ас. фы́ркнеш фы́ркнеце
3-я ас. фы́ркне фы́ркнуць
Прошлы час
м. фы́ркнуў фы́ркнулі
ж. фы́ркнула
н. фы́ркнула
Загадны лад
2-я ас. фы́ркні фы́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час фы́ркнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фы́рх

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

фырча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. фырча́нне
Р. фырча́ння
Д. фырча́нню
В. фырча́нне
Т. фырча́ннем
М. фырча́нні

Крыніцы: piskunou2012.

фырча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фырчу́ фырчы́м
2-я ас. фырчы́ш фырчыце́
3-я ас. фырчы́ць фырча́ць
Прошлы час
м. фырча́ў фырча́лі
ж. фырча́ла
н. фырча́ла
Загадны лад
2-я ас. фырчы́ фырчы́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.