фырча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
фырча́нне | |
фырча́ння | |
фырча́нню | |
фырча́нне | |
фырча́ннем | |
фырча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
фырча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
фырча́нне | |
фырча́ння | |
фырча́нню | |
фырча́нне | |
фырча́ннем | |
фырча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)