фырча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фырчу́ фырчы́м
2-я ас. фырчы́ш фырчыце́
3-я ас. фырчы́ць фырча́ць
Прошлы час
м. фырча́ў фырча́лі
ж. фырча́ла
н. фырча́ла
Загадны лад
2-я ас. фырчы́ фырчы́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)