фіяні́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіяні́тавы фіяні́тавая фіяні́тавае фіяні́тавыя
Р. фіяні́тавага фіяні́тавай
фіяні́тавае		 фіяні́тавага фіяні́тавых
Д. фіяні́таваму фіяні́тавай фіяні́таваму фіяні́тавым
В. фіяні́тавы (неадуш.)
фіяні́тавага (адуш.)		 фіяні́тавую фіяні́тавае фіяні́тавыя (неадуш.)
фіяні́тавых (адуш.)
Т. фіяні́тавым фіяні́тавай
фіяні́таваю		 фіяні́тавым фіяні́тавымі
М. фіяні́тавым фіяні́тавай фіяні́тавым фіяні́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)