фіяні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фіяні́т | фіяні́ты | |
| фіяні́ту | фіяні́таў | |
| фіяні́ту | фіяні́там | |
| фіяні́т | фіяні́ты | |
| фіяні́там | фіяні́тамі | |
| фіяні́це | фіяні́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)