фія́лкавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
фія́лкавыя | |
фія́лкавых | |
фія́лкавым | |
фія́лкавыя | |
фія́лкавымі | |
фія́лкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)