ру́чачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ру́чачны |
ру́чачная |
ру́чачнае |
ру́чачныя |
Р. |
ру́чачнага |
ру́чачнай ру́чачнае |
ру́чачнага |
ру́чачных |
Д. |
ру́чачнаму |
ру́чачнай |
ру́чачнаму |
ру́чачным |
В. |
ру́чачны (неадуш.) ру́чачнага (адуш.) |
ру́чачную |
ру́чачнае |
ру́чачныя (неадуш.) ру́чачных (адуш.) |
Т. |
ру́чачным |
ру́чачнай ру́чачнаю |
ру́чачным |
ру́чачнымі |
М. |
ру́чачным |
ру́чачнай |
ру́чачным |
ру́чачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ру́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ру́чка |
ру́чкі |
Р. |
ру́чкі |
ру́чак |
Д. |
ру́чцы |
ру́чкам |
В. |
ру́чку |
ру́чкі |
Т. |
ру́чкай ру́чкаю |
ру́чкамі |
М. |
ру́чцы |
ру́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ру́чкацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ру́чкаюся |
ру́чкаемся |
2-я ас. |
ру́чкаешся |
ру́чкаецеся |
3-я ас. |
ру́чкаецца |
ру́чкаюцца |
Прошлы час |
м. |
ру́чкаўся |
ру́чкаліся |
ж. |
ру́чкалася |
н. |
ру́чкалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ру́чкайся |
ру́чкайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ру́чкаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ручні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ручні́к |
ручнікі́ |
Р. |
ручніка́ |
ручніко́ў |
Д. |
ручніку́ |
ручніка́м |
В. |
ручні́к |
ручнікі́ |
Т. |
ручніко́м |
ручніка́мі |
М. |
ручніку́ |
ручніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ручніко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ручніко́вы |
ручніко́вая |
ручніко́вае |
ручніко́выя |
Р. |
ручніко́вага |
ручніко́вай ручніко́вае |
ручніко́вага |
ручніко́вых |
Д. |
ручніко́ваму |
ручніко́вай |
ручніко́ваму |
ручніко́вым |
В. |
ручніко́вы (неадуш.) ручніко́вага (адуш.) |
ручніко́вую |
ручніко́вае |
ручніко́выя (неадуш.) ручніко́вых (адуш.) |
Т. |
ручніко́вым |
ручніко́вай ручніко́ваю |
ручніко́вым |
ручніко́вымі |
М. |
ручніко́вым |
ручніко́вай |
ручніко́вым |
ручніко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ручнічо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ручнічо́к |
ручнічкі́ |
Р. |
ручнічка́ |
ручнічко́ў |
Д. |
ручнічку́ |
ручнічка́м |
В. |
ручнічо́к |
ручнічкі́ |
Т. |
ручнічко́м |
ручнічка́мі |
М. |
ручнічку́ |
ручнічка́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Ручно́е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Ручно́е |
Р. |
Ручно́га |
Д. |
Ручно́му |
В. |
Ручно́е |
Т. |
Ручны́м |
М. |
Ручны́м |
ручны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ручны́ |
ручна́я |
ручно́е |
ручны́я |
Р. |
ручно́га |
ручно́й ручно́е |
ручно́га |
ручны́х |
Д. |
ручно́му |
ручно́й |
ручно́му |
ручны́м |
В. |
ручны́ (неадуш.) ручно́га (адуш.) |
ручну́ю |
ручно́е |
ручны́я (неадуш.) ручны́х (адуш.) |
Т. |
ручны́м |
ручно́й ручно́ю |
ручны́м |
ручны́мі |
М. |
ручны́м |
ручно́й |
ручны́м |
ручны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ручны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ручны́ |
ручна́я |
ручно́е |
ручны́я |
Р. |
ручно́га |
ручно́й ручно́е |
ручно́га |
ручны́х |
Д. |
ручно́му |
ручно́й |
ручно́му |
ручны́м |
В. |
ручны́ (неадуш.) ручно́га (адуш.) |
ручну́ю |
ручно́е |
ручны́я (неадуш.) ручны́х (адуш.) |
Т. |
ручны́м |
ручно́й ручно́ю |
ручны́м |
ручны́мі |
М. |
ручны́м |
ручно́й |
ручны́м |
ручны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Руччо́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Руччо́ |
Р. |
Ручча́ |
Д. |
Руччу́ |
В. |
Руччо́ |
Т. |
Руччо́м |
М. |
Руччы́ |