ручні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ручні́к | ручнікі́ | |
| ручніка́ | ручніко́ў | |
| ручніку́ | ручніка́м | |
| ручні́к | ручнікі́ | |
| ручніко́м | ручніка́мі | |
| ручніку́ | ручніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)