парапарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парапарава́ны |
парапарава́ная |
парапарава́нае |
парапарава́ныя |
| Р. |
парапарава́нага |
парапарава́най
парапарава́нае |
парапарава́нага |
парапарава́ных |
| Д. |
парапарава́наму |
парапарава́най |
парапарава́наму |
парапарава́ным |
| В. |
парапарава́ны (неадуш.)
парапарава́нага (адуш.) |
парапарава́ную |
парапарава́нае |
парапарава́ныя (неадуш.)
парапарава́ных (адуш.) |
| Т. |
парапарава́ным |
парапарава́най
парапарава́наю |
парапарава́ным |
парапарава́нымі |
| М. |
парапарава́ным |
парапарава́най |
парапарава́ным |
парапарава́ных |
Кароткая форма: парапарава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
парапарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
парапару́ю |
парапару́ем |
| 2-я ас. |
парапару́еш |
парапару́еце |
| 3-я ас. |
парапару́е |
парапару́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
парапарава́ў |
парапарава́лі |
| ж. |
парапарава́ла |
| н. |
парапарава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
парапару́й |
парапару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
парапарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
парапарэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парапарэ́з |
парапарэ́зы |
| Р. |
парапарэ́зу |
парапарэ́заў |
| Д. |
парапарэ́зу |
парапарэ́зам |
| В. |
парапарэ́з |
парапарэ́зы |
| Т. |
парапарэ́зам |
парапарэ́замі |
| М. |
парапарэ́зе |
парапарэ́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
парапераграва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парапераграва́льнік |
парапераграва́льнікі |
| Р. |
парапераграва́льніка |
парапераграва́льнікаў |
| Д. |
парапераграва́льніку |
парапераграва́льнікам |
| В. |
парапераграва́льнік |
парапераграва́льнікі |
| Т. |
парапераграва́льнікам |
парапераграва́льнікамі |
| М. |
парапераграва́льніку |
парапераграва́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
параперагрэ́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
параперагрэ́ў |
| Р. |
параперагрэ́ву |
| Д. |
параперагрэ́ву |
| В. |
параперагрэ́ў |
| Т. |
параперагрэ́вам |
| М. |
параперагрэ́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
парапераўтвара́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парапераўтвара́льнік |
парапераўтвара́льнікі |
| Р. |
парапераўтвара́льніка |
парапераўтвара́льнікаў |
| Д. |
парапераўтвара́льніку |
парапераўтвара́льнікам |
| В. |
парапераўтвара́льнік |
парапераўтвара́льнікі |
| Т. |
парапераўтвара́льнікам |
парапераўтвара́льнікамі |
| М. |
парапераўтвара́льніку |
парапераўтвара́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
парапе́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парапе́т |
парапе́ты |
| Р. |
парапе́та |
парапе́таў |
| Д. |
парапе́ту |
парапе́там |
| В. |
парапе́т |
парапе́ты |
| Т. |
парапе́там |
парапе́тамі |
| М. |
парапе́це |
парапе́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парапе́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парапе́тны |
парапе́тная |
парапе́тнае |
парапе́тныя |
| Р. |
парапе́тнага |
парапе́тнай
парапе́тнае |
парапе́тнага |
парапе́тных |
| Д. |
парапе́тнаму |
парапе́тнай |
парапе́тнаму |
парапе́тным |
| В. |
парапе́тны (неадуш.)
парапе́тнага (адуш.) |
парапе́тную |
парапе́тнае |
парапе́тныя (неадуш.)
парапе́тных (адуш.) |
| Т. |
парапе́тным |
парапе́тнай
парапе́тнаю |
парапе́тным |
парапе́тнымі |
| М. |
парапе́тным |
парапе́тнай |
парапе́тным |
парапе́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парапітэ́к
‘вымерлая малпа’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парапітэ́к |
парапітэ́кі |
| Р. |
парапітэ́ка |
парапітэ́каў |
| Д. |
парапітэ́ку |
парапітэ́кам |
| В. |
парапітэ́ка |
парапітэ́каў |
| Т. |
парапітэ́кам |
парапітэ́камі |
| М. |
парапітэ́ку |
парапітэ́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
парапла́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парапла́н |
парапла́ны |
| Р. |
парапла́на |
парапла́наў |
| Д. |
парапла́ну |
парапла́нам |
| В. |
парапла́н |
парапла́ны |
| Т. |
парапла́нам |
парапла́намі |
| М. |
парапла́не |
парапла́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.