парапітэ́к
‘вымерлая малпа’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| парапітэ́к | парапітэ́кі | |
| парапітэ́ка | парапітэ́каў | |
| парапітэ́ку | парапітэ́кам | |
| парапітэ́ка | парапітэ́каў | |
| парапітэ́кам | парапітэ́камі | |
| парапітэ́ку | парапітэ́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)