парапарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парапару́ю парапару́ем
2-я ас. парапару́еш парапару́еце
3-я ас. парапару́е парапару́юць
Прошлы час
м. парапарава́ў парапарава́лі
ж. парапарава́ла
н. парапарава́ла
Загадны лад
2-я ас. парапару́й парапару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час парапарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)