Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адво́дны адво́дная адво́днае адво́дныя
Р. адво́днага адво́днай
адво́днае		 адво́днага адво́дных
Д. адво́днаму адво́днай адво́днаму адво́дным
В. адво́дны (неадуш.)
адво́днага (адуш.)		 адво́дную адво́днае адво́дныя (неадуш.)
адво́дных (адуш.)
Т. адво́дным адво́днай
адво́днаю		 адво́дным адво́днымі
М. адво́дным адво́днай адво́дным адво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адво́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адво́дчык адво́дчыкі
Р. адво́дчыка адво́дчыкаў
Д. адво́дчыку адво́дчыкам
В. адво́дчыка адво́дчыкаў
Т. адво́дчыкам адво́дчыкамі
М. адво́дчыку адво́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

адво́дчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адво́дчыца адво́дчыцы
Р. адво́дчыцы адво́дчыц
Д. адво́дчыцы адво́дчыцам
В. адво́дчыцу адво́дчыц
Т. адво́дчыцай
адво́дчыцаю		 адво́дчыцамі
М. адво́дчыцы адво́дчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

адво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адво́з
Р. адво́зу
Д. адво́зу
В. адво́з
Т. адво́зам
М. адво́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адво́зіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адво́зіцца адво́зяцца
Прошлы час
м. адво́зіўся адво́зіліся
ж. адво́зілася
н. адво́зілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адво́жу адво́зім
2-я ас. адво́зіш адво́зіце
3-я ас. адво́зіць адво́зяць
Прошлы час
м. адво́зіў адво́зілі
ж. адво́зіла
н. адво́зіла
Загадны лад
2-я ас. адво́зь адво́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адво́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адво́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адво́зка
Р. адво́зкі
Д. адво́зцы
В. адво́зку
Т. адво́зкай
адво́зкаю
М. адво́зцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

адво́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адво́зчык адво́зчыкі
Р. адво́зчыка адво́зчыкаў
Д. адво́зчыку адво́зчыкам
В. адво́зчыка адво́зчыкаў
Т. адво́зчыкам адво́зчыкамі
М. адво́зчыку адво́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адво́зчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адво́зчыца адво́зчыцы
Р. адво́зчыцы адво́зчыц
Д. адво́зчыцы адво́зчыцам
В. адво́зчыцу адво́зчыц
Т. адво́зчыцай
адво́зчыцаю		 адво́зчыцамі
М. адво́зчыцы адво́зчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адво́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адво́льна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.