пескаструме́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пескаструме́ншчык |
пескаструме́ншчыкі |
Р. |
пескаструме́ншчыка |
пескаструме́ншчыкаў |
Д. |
пескаструме́ншчыку |
пескаструме́ншчыкам |
В. |
пескаструме́ншчыка |
пескаструме́ншчыкаў |
Т. |
пескаструме́ншчыкам |
пескаструме́ншчыкамі |
М. |
пескаструме́ншчыку |
пескаструме́ншчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пескаструме́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пескаструме́ншчыца |
пескаструме́ншчыцы |
Р. |
пескаструме́ншчыцы |
пескаструме́ншчыц |
Д. |
пескаструме́ншчыцы |
пескаструме́ншчыцам |
В. |
пескаструме́ншчыцу |
пескаструме́ншчыц |
Т. |
пескаструме́ншчыцай пескаструме́ншчыцаю |
пескаструме́ншчыцамі |
М. |
пескаструме́ншчыцы |
пескаструме́ншчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пескаўмацава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пескаўмацава́льны |
пескаўмацава́льная |
пескаўмацава́льнае |
пескаўмацава́льныя |
Р. |
пескаўмацава́льнага |
пескаўмацава́льнай пескаўмацава́льнае |
пескаўмацава́льнага |
пескаўмацава́льных |
Д. |
пескаўмацава́льнаму |
пескаўмацава́льнай |
пескаўмацава́льнаму |
пескаўмацава́льным |
В. |
пескаўмацава́льны (неадуш.) пескаўмацава́льнага (адуш.) |
пескаўмацава́льную |
пескаўмацава́льнае |
пескаўмацава́льныя (неадуш.) пескаўмацава́льных (адуш.) |
Т. |
пескаўмацава́льным |
пескаўмацава́льнай пескаўмацава́льнаю |
пескаўмацава́льным |
пескаўмацава́льнымі |
М. |
пескаўмацава́льным |
пескаўмацава́льнай |
пескаўмацава́льным |
пескаўмацава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Пе́скаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пе́скаўцы |
Р. |
Пе́скаўцаў |
Д. |
Пе́скаўцам |
В. |
Пе́скаўцы |
Т. |
Пе́скаўцамі |
М. |
Пе́скаўцах |
Пе́скі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пе́скі |
Р. |
Пе́сак Пе́скаў |
Д. |
Пе́скам |
В. |
Пе́скі |
Т. |
Пе́скамі |
М. |
Пе́сках |
песнапе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
песнапе́нне |
песнапе́нні |
Р. |
песнапе́ння |
песнапе́нняў |
Д. |
песнапе́нню |
песнапе́нням |
В. |
песнапе́нне |
песнапе́нні |
Т. |
песнапе́ннем |
песнапе́ннямі |
М. |
песнапе́нні |
песнапе́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пе́сня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́сня |
пе́сні |
Р. |
пе́сні |
пе́сень |
Д. |
пе́сні |
пе́сням |
В. |
пе́сню |
пе́сні |
Т. |
пе́сняй пе́сняю |
пе́снямі |
М. |
пе́сні |
пе́снях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
песняпе́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
песняпе́вец |
песняпе́ўцы |
Р. |
песняпе́ўца |
песняпе́ўцаў |
Д. |
песняпе́ўцу |
песняпе́ўцам |
В. |
песняпе́ўца |
песняпе́ўцаў |
Т. |
песняпе́ўцам |
песняпе́ўцамі |
М. |
песняпе́ўцу |
песняпе́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.