Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

Дзмісе́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзмісе́вічы
Р. Дзмісе́віч
Дзмісе́вічаў
Д. Дзмісе́вічам
В. Дзмісе́вічы
Т. Дзмісе́вічамі
М. Дзмісе́вічах

дзмі́травіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзмі́травіцкі дзмі́травіцкая дзмі́травіцкае дзмі́травіцкія
Р. дзмі́травіцкага дзмі́травіцкай
дзмі́травіцкае		 дзмі́травіцкага дзмі́травіцкіх
Д. дзмі́травіцкаму дзмі́травіцкай дзмі́травіцкаму дзмі́травіцкім
В. дзмі́травіцкі (неадуш.)
дзмі́травіцкага (адуш.)		 дзмі́травіцкую дзмі́травіцкае дзмі́травіцкія (неадуш.)
дзмі́травіцкіх (адуш.)
Т. дзмі́травіцкім дзмі́травіцкай
дзмі́травіцкаю		 дзмі́травіцкім дзмі́травіцкімі
М. дзмі́травіцкім дзмі́травіцкай дзмі́травіцкім дзмі́травіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дзмі́травічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзмі́травічы
Р. Дзмі́травіч
Дзмі́травічаў
Д. Дзмі́травічам
В. Дзмі́травічы
Т. Дзмі́травічамі
М. Дзмі́травічах

Дзмі́траўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзмі́траўка
Р. Дзмі́траўкі
Д. Дзмі́траўцы
В. Дзмі́траўку
Т. Дзмі́траўкай
Дзмі́траўкаю
М. Дзмі́траўцы

дзмітраўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзмітраўскі дзмітраўская дзмітраўскае дзмітраўскія
Р. дзмітраўскага дзмітраўскай
дзмітраўскае		 дзмітраўскага дзмітраўскіх
Д. дзмітраўскаму дзмітраўскай дзмітраўскаму дзмітраўскім
В. дзмітраўскі
дзмітраўскага		 дзмітраўскую дзмітраўскае дзмітраўскія
Т. дзмітраўскім дзмітраўскай
дзмітраўскаю		 дзмітраўскім дзмітраўскімі
М. дзмітраўскім дзмітраўскай дзмітраўскім дзмітраўскіх

Дзмі́траўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзмі́траўцы
Р. Дзмі́траўцаў
Д. Дзмі́траўцам
В. Дзмі́траўцы
Т. Дзмі́траўцамі
М. Дзмі́траўцах

Дзмі́траўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзмі́траўшчына
Р. Дзмі́траўшчыны
Д. Дзмі́траўшчыне
В. Дзмі́траўшчыну
Т. Дзмі́траўшчынай
Дзмі́траўшчынаю
М. Дзмі́траўшчыне

дзмітро́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзмітро́віцкі дзмітро́віцкая дзмітро́віцкае дзмітро́віцкія
Р. дзмітро́віцкага дзмітро́віцкай
дзмітро́віцкае		 дзмітро́віцкага дзмітро́віцкіх
Д. дзмітро́віцкаму дзмітро́віцкай дзмітро́віцкаму дзмітро́віцкім
В. дзмітро́віцкі (неадуш.)
дзмітро́віцкага (адуш.)		 дзмітро́віцкую дзмітро́віцкае дзмітро́віцкія (неадуш.)
дзмітро́віцкіх (адуш.)
Т. дзмітро́віцкім дзмітро́віцкай
дзмітро́віцкаю		 дзмітро́віцкім дзмітро́віцкімі
М. дзмітро́віцкім дзмітро́віцкай дзмітро́віцкім дзмітро́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дзмітро́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзмітро́вічы
Р. Дзмітро́віч
Дзмітро́вічаў
Д. Дзмітро́вічам
В. Дзмітро́вічы
Т. Дзмітро́вічамі
М. Дзмітро́вічах

Дзмітро́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзмітро́ўшчына
Р. Дзмітро́ўшчыны
Д. Дзмітро́ўшчыне
В. Дзмітро́ўшчыну
Т. Дзмітро́ўшчынай
Дзмітро́ўшчынаю
М. Дзмітро́ўшчыне