верніса́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
верніса́ж | верніса́жы | |
верніса́жу | верніса́жаў | |
верніса́жу | верніса́жам | |
верніса́ж | верніса́жы | |
верніса́жам | верніса́жамі | |
верніса́жы | верніса́жах |
Крыніцы:
верніса́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
верніса́ж | верніса́жы | |
верніса́жу | верніса́жаў | |
верніса́жу | верніса́жам | |
верніса́ж | верніса́жы | |
верніса́жам | верніса́жамі | |
верніса́жы | верніса́жах |
Крыніцы:
верніса́жны
прыметнік, адносны
верніса́жны | верніса́жная | верніса́жнае | верніса́жныя | |
верніса́жнага | верніса́жнай верніса́жнае |
верніса́жнага | верніса́жных | |
верніса́жнаму | верніса́жнай | верніса́жнаму | верніса́жным | |
верніса́жны ( верніса́жнага ( |
верніса́жную | верніса́жнае | верніса́жныя ( верніса́жных ( |
|
верніса́жным | верніса́жнай верніса́жнаю |
верніса́жным | верніса́жнымі | |
верніса́жным | верніса́жнай | верніса́жным | верніса́жных |
Крыніцы:
ве́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
ве́рніца | ве́рніцы | |
ве́рніцы | ве́рніц | |
ве́рніцы | ве́рніцам | |
ве́рніцу | ве́рніц | |
ве́рніцай ве́рніцаю |
ве́рніцамі | |
ве́рніцы | ве́рніцах |
Крыніцы:
ве́рніцкі
прыметнік, адносны
ве́рніцкі | ве́рніцкая | ве́рніцкае | ве́рніцкія | |
ве́рніцкага | ве́рніцкай ве́рніцкае |
ве́рніцкага | ве́рніцкіх | |
ве́рніцкаму | ве́рніцкай | ве́рніцкаму | ве́рніцкім | |
ве́рніцкі ( ве́рніцкага ( |
ве́рніцкую | ве́рніцкае | ве́рніцкія ( ве́рніцкіх ( |
|
ве́рніцкім | ве́рніцкай ве́рніцкаю |
ве́рніцкім | ве́рніцкімі | |
ве́рніцкім | ве́рніцкай | ве́рніцкім | ве́рніцкіх |
Крыніцы:
ве́рнуты
прыметнік, адносны
ве́рнуты | ве́рнутая | ве́рнутае | ве́рнутыя | |
ве́рнутага | ве́рнутай ве́рнутае |
ве́рнутага | ве́рнутых | |
ве́рнутаму | ве́рнутай | ве́рнутаму | ве́рнутым | |
ве́рнуты ( ве́рнутага ( |
ве́рнутую | ве́рнутае | ве́рнутыя ( ве́рнутых ( |
|
ве́рнутым | ве́рнутай ве́рнутаю |
ве́рнутым | ве́рнутымі | |
ве́рнутым | ве́рнутай | ве́рнутым | ве́рнутых |
Крыніцы:
ве́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
ве́рнуты | ве́рнутая | ве́рнутае | ве́рнутыя | |
ве́рнутага | ве́рнутай ве́рнутае |
ве́рнутага | ве́рнутых | |
ве́рнутаму | ве́рнутай | ве́рнутаму | ве́рнутым | |
ве́рнуты ( ве́рнутага ( |
ве́рнутую | ве́рнутае | ве́рнутыя ( ве́рнутых ( |
|
ве́рнутым | ве́рнутай ве́рнутаю |
ве́рнутым | ве́рнутымі | |
ве́рнутым | ве́рнутай | ве́рнутым | ве́рнутых |
Кароткая форма: ве́рнута.
Крыніцы:
ве́рны
прыметнік, якасны
ве́рны | ве́рная | ве́рнае | ве́рныя | |
ве́рнага | ве́рнай ве́рнае |
ве́рнага | ве́рных | |
ве́рнаму | ве́рнай | ве́рнаму | ве́рным | |
ве́рны ( ве́рнага ( |
ве́рную | ве́рнае | ве́рныя ( ве́рных ( |
|
ве́рным | ве́рнай ве́рнаю |
ве́рным | ве́рнымі | |
ве́рным | ве́рнай | ве́рным | ве́рных |
Крыніцы:
Ве́рны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Ве́рны | |
Ве́рнага | |
Ве́рнаму | |
Ве́рны | |
Ве́рным | |
Ве́рным |
вернье́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вернье́р | вернье́ры | |
вернье́ра | вернье́раў | |
вернье́ру | вернье́рам | |
вернье́р | вернье́ры | |
вернье́рам | вернье́рамі | |
вернье́ры | вернье́рах |
Крыніцы:
вернье́рны
прыметнік, адносны
вернье́рны | вернье́рная | вернье́рнае | вернье́рныя | |
вернье́рнага | вернье́рнай вернье́рнае |
вернье́рнага | вернье́рных | |
вернье́рнаму | вернье́рнай | вернье́рнаму | вернье́рным | |
вернье́рны ( вернье́рнага ( |
вернье́рную | вернье́рнае | вернье́рныя ( вернье́рных ( |
|
вернье́рным | вернье́рнай вернье́рнаю |
вернье́рным | вернье́рнымі | |
вернье́рным | вернье́рнай | вернье́рным | вернье́рных |
Крыніцы: