эліта́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эліта́рны |
эліта́рная |
эліта́рнае |
эліта́рныя |
| Р. |
эліта́рнага |
эліта́рнай эліта́рнае |
эліта́рнага |
эліта́рных |
| Д. |
эліта́рнаму |
эліта́рнай |
эліта́рнаму |
эліта́рным |
| В. |
эліта́рны (неадуш.) эліта́рнага (адуш.) |
эліта́рную |
эліта́рнае |
эліта́рныя (неадуш.) эліта́рных (адуш.) |
| Т. |
эліта́рным |
эліта́рнай эліта́рнаю |
эліта́рным |
эліта́рнымі |
| М. |
эліта́рным |
эліта́рнай |
эліта́рным |
эліта́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
элітары́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
элітары́зм |
| Р. |
элітары́зму |
| Д. |
элітары́зму |
| В. |
элітары́зм |
| Т. |
элітары́змам |
| М. |
элітары́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
элі́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
элі́тны |
элі́тная |
элі́тнае |
элі́тныя |
| Р. |
элі́тнага |
элі́тнай элі́тнае |
элі́тнага |
элі́тных |
| Д. |
элі́тнаму |
элі́тнай |
элі́тнаму |
элі́тным |
| В. |
элі́тны (неадуш.) элі́тнага (адуш.) |
элі́тную |
элі́тнае |
элі́тныя (неадуш.) элі́тных (адуш.) |
| Т. |
элі́тным |
элі́тнай элі́тнаю |
элі́тным |
элі́тнымі |
| М. |
элі́тным |
элі́тнай |
элі́тным |
элі́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
элі́тры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
элі́тры |
| Р. |
элі́траў |
| Д. |
элі́трам |
| В. |
элі́тры |
| Т. |
элі́трамі |
| М. |
элі́трах |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Э́лтан
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Э́лтан |
Э́лтаны |
| Р. |
Э́лтана |
Э́лтанаў |
| Д. |
Э́лтану |
Э́лтанам |
| В. |
Э́лтана |
Э́лтанаў |
| Т. |
Э́лтанам |
Э́лтанамі |
| М. |
Э́лтане |
Э́лтанах |
э́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
э́ль |
| Р. |
э́лю |
| Д. |
э́лю |
| В. |
э́ль |
| Т. |
э́лем |
| М. |
э́лі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Э́льба
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Э́льба |
| Р. |
Э́льбы |
| Д. |
Э́льбе |
| В. |
Э́льбу |
| Т. |
Э́льбай Э́льбаю |
| М. |
Э́льбе |
эльбо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эльбо́р |
| Р. |
эльбо́ру |
| Д. |
эльбо́ру |
| В. |
эльбо́р |
| Т. |
эльбо́рам |
| М. |
эльбо́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
эльбо́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эльбо́равы |
эльбо́равая |
эльбо́равае |
эльбо́равыя |
| Р. |
эльбо́равага |
эльбо́равай эльбо́равае |
эльбо́равага |
эльбо́равых |
| Д. |
эльбо́раваму |
эльбо́равай |
эльбо́раваму |
эльбо́равым |
| В. |
эльбо́равы (неадуш.) эльбо́равага (адуш.) |
эльбо́равую |
эльбо́равае |
эльбо́равыя (неадуш.) эльбо́равых (адуш.) |
| Т. |
эльбо́равым |
эльбо́равай эльбо́раваю |
эльбо́равым |
эльбо́равымі |
| М. |
эльбо́равым |
эльбо́равай |
эльбо́равым |
эльбо́равых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.