Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
аеітьюя

эліта́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эліта́рны эліта́рная эліта́рнае эліта́рныя
Р. эліта́рнага эліта́рнай
эліта́рнае		 эліта́рнага эліта́рных
Д. эліта́рнаму эліта́рнай эліта́рнаму эліта́рным
В. эліта́рны (неадуш.)
эліта́рнага (адуш.)		 эліта́рную эліта́рнае эліта́рныя (неадуш.)
эліта́рных (адуш.)
Т. эліта́рным эліта́рнай
эліта́рнаю		 эліта́рным эліта́рнымі
М. эліта́рным эліта́рнай эліта́рным эліта́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

элітары́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. элітары́зм
Р. элітары́зму
Д. элітары́зму
В. элітары́зм
Т. элітары́змам
М. элітары́зме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

элі́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. элі́тны элі́тная элі́тнае элі́тныя
Р. элі́тнага элі́тнай
элі́тнае		 элі́тнага элі́тных
Д. элі́тнаму элі́тнай элі́тнаму элі́тным
В. элі́тны (неадуш.)
элі́тнага (адуш.)		 элі́тную элі́тнае элі́тныя (неадуш.)
элі́тных (адуш.)
Т. элі́тным элі́тнай
элі́тнаю		 элі́тным элі́тнымі
М. элі́тным элі́тнай элі́тным элі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

элі́тры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. элі́тры
Р. элі́траў
Д. элі́трам
В. элі́тры
Т. элі́трамі
М. элі́трах

Крыніцы: krapivabr2012.

Э́лтан

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Э́лтан Э́лтаны
Р. Э́лтана Э́лтанаў
Д. Э́лтану Э́лтанам
В. Э́лтана Э́лтанаў
Т. Э́лтанам Э́лтанамі
М. Э́лтане Э́лтанах

э́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. э́ль
Р. э́лю
Д. э́лю
В. э́ль
Т. э́лем
М. э́лі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Э́льба

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Э́льба
Р. Э́льбы
Д. Э́льбе
В. Э́льбу
Т. Э́льбай
Э́льбаю
М. Э́льбе

э́льбінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́льбінскі э́льбінская э́льбінскае э́льбінскія
Р. э́льбінскага э́льбінскай
э́льбінскае		 э́льбінскага э́льбінскіх
Д. э́льбінскаму э́льбінскай э́льбінскаму э́льбінскім
В. э́льбінскі (неадуш.)
э́льбінскага (адуш.)		 э́льбінскую э́льбінскае э́льбінскія (неадуш.)
э́льбінскіх (адуш.)
Т. э́льбінскім э́льбінскай
э́льбінскаю		 э́льбінскім э́льбінскімі
М. э́льбінскім э́льбінскай э́льбінскім э́льбінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

эльбо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эльбо́р
Р. эльбо́ру
Д. эльбо́ру
В. эльбо́р
Т. эльбо́рам
М. эльбо́ры

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

эльбо́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эльбо́равы эльбо́равая эльбо́равае эльбо́равыя
Р. эльбо́равага эльбо́равай
эльбо́равае		 эльбо́равага эльбо́равых
Д. эльбо́раваму эльбо́равай эльбо́раваму эльбо́равым
В. эльбо́равы (неадуш.)
эльбо́равага (адуш.)		 эльбо́равую эльбо́равае эльбо́равыя (неадуш.)
эльбо́равых (адуш.)
Т. эльбо́равым эльбо́равай
эльбо́раваю		 эльбо́равым эльбо́равымі
М. эльбо́равым эльбо́равай эльбо́равым эльбо́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.