увярэ́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увярэ́джуся |
увярэ́дзімся |
| 2-я ас. |
увярэ́дзішся |
увярэ́дзіцеся |
| 3-я ас. |
увярэ́дзіцца |
увярэ́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
увярэ́дзіўся |
увярэ́дзіліся |
| ж. |
увярэ́дзілася |
| н. |
увярэ́дзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увярэ́дзься |
увярэ́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
увярэ́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
увярэ́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увярэ́джу |
увярэ́дзім |
| 2-я ас. |
увярэ́дзіш |
увярэ́дзіце |
| 3-я ас. |
увярэ́дзіць |
увярэ́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
увярэ́дзіў |
увярэ́дзілі |
| ж. |
увярэ́дзіла |
| н. |
увярэ́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увярэ́дзь |
увярэ́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
увярэ́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
увярэ́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
увярэ́днік |
| Р. |
увярэ́дніку |
| Д. |
увярэ́дніку |
| В. |
увярэ́днік |
| Т. |
увярэ́днікам |
| М. |
увярэ́дніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увясну́
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| увясну́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
уга́
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
угава́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
угава́рванне |
| Р. |
угава́рвання |
| Д. |
угава́рванню |
| В. |
угава́рванне |
| Т. |
угава́рваннем |
| М. |
угава́рванні |
Крыніцы:
tsbm1984.
угава́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угава́рваюся |
угава́рваемся |
| 2-я ас. |
угава́рваешся |
угава́рваецеся |
| 3-я ас. |
угава́рваецца |
угава́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
угава́рваўся |
угава́рваліся |
| ж. |
угава́рвалася |
| н. |
угава́рвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
угава́рваючыся |
Крыніцы:
tsbm1984.
угава́рваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угава́рваю |
угава́рваем |
| 2-я ас. |
угава́рваеш |
угава́рваеце |
| 3-я ас. |
угава́рвае |
угава́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
угава́рваў |
угава́рвалі |
| ж. |
угава́рвала |
| н. |
угава́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
угава́рвай |
угава́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
угава́рваючы |
Крыніцы:
tsbm1984.
угавары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угавару́ся |
угаво́рымся |
| 2-я ас. |
угаво́рышся |
угаво́рыцеся |
| 3-я ас. |
угаво́рыцца |
угаво́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
угавары́ўся |
угавары́ліся |
| ж. |
угавары́лася |
| н. |
угавары́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
угавары́ся |
угавары́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
угавары́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.