увярэ́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. увярэ́днік
Р. увярэ́дніку
Д. увярэ́дніку
В. увярэ́днік
Т. увярэ́днікам
М. увярэ́дніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)