увярэ́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увярэ́джу увярэ́дзім
2-я ас. увярэ́дзіш увярэ́дзіце
3-я ас. увярэ́дзіць увярэ́дзяць
Прошлы час
м. увярэ́дзіў увярэ́дзілі
ж. увярэ́дзіла
н. увярэ́дзіла
Загадны лад
2-я ас. увярэ́дзь увярэ́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час увярэ́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)