Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

ту́хнуць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́хну ту́хнем
2-я ас. ту́хнеш ту́хнеце
3-я ас. ту́хне ту́хнуць
Прошлы час
м. ту́х ту́хлі
ж. ту́хла
н. -
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́хнучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́хтаць

‘складваць што-небудзь куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́хтаю ту́хтаем
2-я ас. ту́хтаеш ту́хтаеце
3-я ас. ту́хтае ту́хтаюць
Прошлы час
м. ту́хтаў ту́хталі
ж. ту́хтала
н. ту́хтала
Загадны лад
2-я ас. ту́хтай ту́хтайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́хтаючы

Крыніцы: piskunou2012.

ту́ці

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ту́ці ту́ці
Р. ту́ці ту́ці
Д. ту́ці ту́ці
В. ту́ці ту́ці
Т. ту́ці ту́ці
М. ту́ці ту́ці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ту́ча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́ча
Р. Ту́чы
Д. Ту́чы
В. Ту́чу
Т. Ту́чай
Ту́чаю
М. Ту́чы

ту́чанскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́чанскі ту́чанская ту́чанскае ту́чанскія
Р. ту́чанскага ту́чанскай
ту́чанскае		 ту́чанскага ту́чанскіх
Д. ту́чанскаму ту́чанскай ту́чанскаму ту́чанскім
В. ту́чанскі (неадуш.)
ту́чанскага (адуш.)		 ту́чанскую ту́чанскае ту́чанскія (неадуш.)
ту́чанскіх (адуш.)
Т. ту́чанскім ту́чанскай
ту́чанскаю		 ту́чанскім ту́чанскімі
М. ту́чанскім ту́чанскай ту́чанскім ту́чанскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ту́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ту́чкі
Р. Ту́чак
Д. Ту́чкам
В. Ту́чкі
Т. Ту́чкамі
М. Ту́чках

Ту́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́чына
Р. Ту́чына
Д. Ту́чыну
В. Ту́чына
Т. Ту́чынам
М. Ту́чыне

ту́ш

‘фарба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ту́ш
Р. ту́шы
Д. ту́шы
В. ту́ш
Т. ту́шшу
М. ту́шы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́ш

‘выпадковы дотык да більярднага шара’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ту́ш
Р. ту́шу
Д. ту́шу
В. ту́ш
Т. ту́шам
М. ту́шы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́ш

‘кароткая музычная п'еса’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́ш ту́шы
Р. ту́ша ту́шаў
Д. ту́шу ту́шам
В. ту́ш ту́шы
Т. ту́шам ту́шамі
М. ту́шы ту́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.