першацалі́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першацалі́ннік |
першацалі́ннікі |
Р. |
першацалі́нніка |
першацалі́ннікаў |
Д. |
першацалі́нніку |
першацалі́ннікам |
В. |
першацалі́нніка |
першацалі́ннікаў |
Т. |
першацалі́ннікам |
першацалі́ннікамі |
М. |
першацалі́нніку |
першацалі́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
першацве́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
першацве́т |
Р. |
першацве́ту |
Д. |
першацве́ту |
В. |
першацве́т |
Т. |
першацве́там |
М. |
першацве́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першацве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
першацве́тны |
першацве́тная |
першацве́тнае |
першацве́тныя |
Р. |
першацве́тнага |
першацве́тнай першацве́тнае |
першацве́тнага |
першацве́тных |
Д. |
першацве́тнаму |
першацве́тнай |
першацве́тнаму |
першацве́тным |
В. |
першацве́тны (неадуш.) першацве́тнага (адуш.) |
першацве́тную |
першацве́тнае |
першацве́тныя (неадуш.) першацве́тных (адуш.) |
Т. |
першацве́тным |
першацве́тнай першацве́тнаю |
першацве́тным |
першацве́тнымі |
М. |
першацве́тным |
першацве́тнай |
першацве́тным |
першацве́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першацве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
першацве́тныя |
Р. |
першацве́тных |
Д. |
першацве́тным |
В. |
першацве́тныя |
Т. |
першацве́тнымі |
М. |
першацве́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
першацё́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
першацё́л |
Р. |
першацё́лу |
Д. |
першацё́лу |
В. |
першацё́л |
Т. |
першацё́лам |
М. |
першацё́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
першацё́лка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першацё́лка |
першацё́лкі |
Р. |
першацё́лкі |
першацё́лак |
Д. |
першацё́лцы |
першацё́лкам |
В. |
першацё́лку |
першацё́лак |
Т. |
першацё́лкай першацё́лкаю |
першацё́лкамі |
М. |
першацё́лцы |
першацё́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першачарго́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
першачарго́ва |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
першачарго́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
першачарго́васць |
Р. |
першачарго́васці |
Д. |
першачарго́васці |
В. |
першачарго́васць |
Т. |
першачарго́васцю |
М. |
першачарго́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першачарго́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
першачарго́вы |
першачарго́вая |
першачарго́вае |
першачарго́выя |
Р. |
першачарго́вага |
першачарго́вай першачарго́вае |
першачарго́вага |
першачарго́вых |
Д. |
першачарго́ваму |
першачарго́вай |
першачарго́ваму |
першачарго́вым |
В. |
першачарго́вы (неадуш.) першачарго́вага (адуш.) |
першачарго́вую |
першачарго́вае |
першачарго́выя (неадуш.) першачарго́вых (адуш.) |
Т. |
першачарго́вым |
першачарго́вай першачарго́ваю |
першачарго́вым |
першачарго́вымі |
М. |
першачарго́вым |
першачарго́вай |
першачарго́вым |
першачарго́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.