Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

паслу́шніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паслу́шніцкі паслу́шніцкая паслу́шніцкае паслу́шніцкія
Р. паслу́шніцкага паслу́шніцкай
паслу́шніцкае
паслу́шніцкага паслу́шніцкіх
Д. паслу́шніцкаму паслу́шніцкай паслу́шніцкаму паслу́шніцкім
В. паслу́шніцкі (неадуш.)
паслу́шніцкага (адуш.)
паслу́шніцкую паслу́шніцкае паслу́шніцкія (неадуш.)
паслу́шніцкіх (адуш.)
Т. паслу́шніцкім паслу́шніцкай
паслу́шніцкаю
паслу́шніцкім паслу́шніцкімі
М. паслу́шніцкім паслу́шніцкай паслу́шніцкім паслу́шніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

паслу́шніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. паслу́шніцтва
Р. паслу́шніцтва
Д. паслу́шніцтву
В. паслу́шніцтва
Т. паслу́шніцтвам
М. паслу́шніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

паслу́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паслу́шны паслу́шная паслу́шнае паслу́шныя
Р. паслу́шнага паслу́шнай
паслу́шнае
паслу́шнага паслу́шных
Д. паслу́шнаму паслу́шнай паслу́шнаму паслу́шным
В. паслу́шны (неадуш.)
паслу́шнага (адуш.)
паслу́шную паслу́шнае паслу́шныя (неадуш.)
паслу́шных (адуш.)
Т. паслу́шным паслу́шнай
паслу́шнаю
паслу́шным паслу́шнымі
М. паслу́шным паслу́шнай паслу́шным паслу́шных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паслушэ́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. паслушэ́нства
Р. паслушэ́нства
Д. паслушэ́нству
В. паслушэ́нства
Т. паслушэ́нствам
М. паслушэ́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паслюма́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паслюма́чаны паслюма́чаная паслюма́чанае паслюма́чаныя
Р. паслюма́чанага паслюма́чанай
паслюма́чанае
паслюма́чанага паслюма́чаных
Д. паслюма́чанаму паслюма́чанай паслюма́чанаму паслюма́чаным
В. паслюма́чаны (неадуш.)
паслюма́чанага (адуш.)
паслюма́чаную паслюма́чанае паслюма́чаныя (неадуш.)
паслюма́чаных (адуш.)
Т. паслюма́чаным паслюма́чанай
паслюма́чанаю
паслюма́чаным паслюма́чанымі
М. паслюма́чаным паслюма́чанай паслюма́чаным паслюма́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

паслюма́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паслюма́чаны паслюма́чаная паслюма́чанае паслюма́чаныя
Р. паслюма́чанага паслюма́чанай
паслюма́чанае
паслюма́чанага паслюма́чаных
Д. паслюма́чанаму паслюма́чанай паслюма́чанаму паслюма́чаным
В. паслюма́чаны (неадуш.)
паслюма́чанага (адуш.)
паслюма́чаную паслюма́чанае паслюма́чаныя (неадуш.)
паслюма́чаных (адуш.)
Т. паслюма́чаным паслюма́чанай
паслюма́чанаю
паслюма́чаным паслюма́чанымі
М. паслюма́чаным паслюма́чанай паслюма́чаным паслюма́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

паслюма́чыць

‘паслініць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паслюма́чу паслюма́чым
2-я ас. паслюма́чыш паслюма́чыце
3-я ас. паслюма́чыць паслюма́чаць
Прошлы час
м. паслюма́чыў паслюма́чылі
ж. паслюма́чыла
н. паслюма́чыла
Загадны лад
2-я ас. паслюма́ч паслюма́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час паслюма́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пасля́

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

пасля́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пасля́ - -

Іншыя варыянты: пасле́й, апасля́.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

пасляабе́дзенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасляабе́дзенны пасляабе́дзенная пасляабе́дзеннае пасляабе́дзенныя
Р. пасляабе́дзеннага пасляабе́дзеннай
пасляабе́дзеннае
пасляабе́дзеннага пасляабе́дзенных
Д. пасляабе́дзеннаму пасляабе́дзеннай пасляабе́дзеннаму пасляабе́дзенным
В. пасляабе́дзенны (неадуш.)
пасляабе́дзеннага (адуш.)
пасляабе́дзенную пасляабе́дзеннае пасляабе́дзенныя (неадуш.)
пасляабе́дзенных (адуш.)
Т. пасляабе́дзенным пасляабе́дзеннай
пасляабе́дзеннаю
пасляабе́дзенным пасляабе́дзеннымі
М. пасляабе́дзенным пасляабе́дзеннай пасляабе́дзенным пасляабе́дзенных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.