паслу́шніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паслу́шніцкі |
паслу́шніцкая |
паслу́шніцкае |
паслу́шніцкія |
Р. |
паслу́шніцкага |
паслу́шніцкай паслу́шніцкае |
паслу́шніцкага |
паслу́шніцкіх |
Д. |
паслу́шніцкаму |
паслу́шніцкай |
паслу́шніцкаму |
паслу́шніцкім |
В. |
паслу́шніцкі (неадуш.) паслу́шніцкага (адуш.) |
паслу́шніцкую |
паслу́шніцкае |
паслу́шніцкія (неадуш.) паслу́шніцкіх (адуш.) |
Т. |
паслу́шніцкім |
паслу́шніцкай паслу́шніцкаю |
паслу́шніцкім |
паслу́шніцкімі |
М. |
паслу́шніцкім |
паслу́шніцкай |
паслу́шніцкім |
паслу́шніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
паслу́шніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паслу́шніцтва |
Р. |
паслу́шніцтва |
Д. |
паслу́шніцтву |
В. |
паслу́шніцтва |
Т. |
паслу́шніцтвам |
М. |
паслу́шніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
паслу́шны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паслу́шны |
паслу́шная |
паслу́шнае |
паслу́шныя |
Р. |
паслу́шнага |
паслу́шнай паслу́шнае |
паслу́шнага |
паслу́шных |
Д. |
паслу́шнаму |
паслу́шнай |
паслу́шнаму |
паслу́шным |
В. |
паслу́шны (неадуш.) паслу́шнага (адуш.) |
паслу́шную |
паслу́шнае |
паслу́шныя (неадуш.) паслу́шных (адуш.) |
Т. |
паслу́шным |
паслу́шнай паслу́шнаю |
паслу́шным |
паслу́шнымі |
М. |
паслу́шным |
паслу́шнай |
паслу́шным |
паслу́шных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паслушэ́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паслушэ́нства |
Р. |
паслушэ́нства |
Д. |
паслушэ́нству |
В. |
паслушэ́нства |
Т. |
паслушэ́нствам |
М. |
паслушэ́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паслюма́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паслюма́чаны |
паслюма́чаная |
паслюма́чанае |
паслюма́чаныя |
Р. |
паслюма́чанага |
паслюма́чанай паслюма́чанае |
паслюма́чанага |
паслюма́чаных |
Д. |
паслюма́чанаму |
паслюма́чанай |
паслюма́чанаму |
паслюма́чаным |
В. |
паслюма́чаны (неадуш.) паслюма́чанага (адуш.) |
паслюма́чаную |
паслюма́чанае |
паслюма́чаныя (неадуш.) паслюма́чаных (адуш.) |
Т. |
паслюма́чаным |
паслюма́чанай паслюма́чанаю |
паслюма́чаным |
паслюма́чанымі |
М. |
паслюма́чаным |
паслюма́чанай |
паслюма́чаным |
паслюма́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
паслюма́чыць
‘паслініць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паслюма́чу |
паслюма́чым |
2-я ас. |
паслюма́чыш |
паслюма́чыце |
3-я ас. |
паслюма́чыць |
паслюма́чаць |
Прошлы час |
м. |
паслюма́чыў |
паслюма́чылі |
ж. |
паслюма́чыла |
н. |
паслюма́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паслюма́ч |
паслюма́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паслюма́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пасля́
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пасля́
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пасля́ |
- |
- |
Іншыя варыянты:
пасле́й,
апасля́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пасляабе́дзенны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пасляабе́дзенны |
пасляабе́дзенная |
пасляабе́дзеннае |
пасляабе́дзенныя |
Р. |
пасляабе́дзеннага |
пасляабе́дзеннай пасляабе́дзеннае |
пасляабе́дзеннага |
пасляабе́дзенных |
Д. |
пасляабе́дзеннаму |
пасляабе́дзеннай |
пасляабе́дзеннаму |
пасляабе́дзенным |
В. |
пасляабе́дзенны (неадуш.) пасляабе́дзеннага (адуш.) |
пасляабе́дзенную |
пасляабе́дзеннае |
пасляабе́дзенныя (неадуш.) пасляабе́дзенных (адуш.) |
Т. |
пасляабе́дзенным |
пасляабе́дзеннай пасляабе́дзеннаю |
пасляабе́дзенным |
пасляабе́дзеннымі |
М. |
пасляабе́дзенным |
пасляабе́дзеннай |
пасляабе́дзенным |
пасляабе́дзенных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.