пасляабе́дзенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасляабе́дзенны пасляабе́дзенная пасляабе́дзеннае пасляабе́дзенныя
Р. пасляабе́дзеннага пасляабе́дзеннай
пасляабе́дзеннае		 пасляабе́дзеннага пасляабе́дзенных
Д. пасляабе́дзеннаму пасляабе́дзеннай пасляабе́дзеннаму пасляабе́дзенным
В. пасляабе́дзенны (неадуш.)
пасляабе́дзеннага (адуш.)		 пасляабе́дзенную пасляабе́дзеннае пасляабе́дзенныя (неадуш.)
пасляабе́дзенных (адуш.)
Т. пасляабе́дзенным пасляабе́дзеннай
пасляабе́дзеннаю		 пасляабе́дзенным пасляабе́дзеннымі
М. пасляабе́дзенным пасляабе́дзеннай пасляабе́дзенным пасляабе́дзенных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)