Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апістадо́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апістадо́м апістадо́мы
Р. апістадо́ма апістадо́маў
Д. апістадо́му апістадо́мам
В. апістадо́м апістадо́мы
Т. апістадо́мам апістадо́мамі
М. апістадо́ме апістадо́мах

Крыніцы: piskunou2012.

апістархо́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апістархо́з апістархо́зы
Р. апістархо́зу апістархо́заў
Д. апістархо́зу апістархо́зам
В. апістархо́з апістархо́зы
Т. апістархо́зам апістархо́замі
М. апістархо́зе апістархо́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Апіта́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Апіта́
Р. Апіты́
Д. Апіце́
В. Апіту́
Т. Апіто́й
Апіто́ю
М. Апіце́

апітаксі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апітаксі́н апітаксі́ны
Р. апітаксі́ну апітаксі́наў
Д. апітаксі́ну апітаксі́нам
В. апітаксі́н апітаксі́ны
Т. апітаксі́нам апітаксі́намі
М. апітаксі́не апітаксі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

апітэрапеўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апітэрапеўты́чны апітэрапеўты́чная апітэрапеўты́чнае апітэрапеўты́чныя
Р. апітэрапеўты́чнага апітэрапеўты́чнай
апітэрапеўты́чнае		 апітэрапеўты́чнага апітэрапеўты́чных
Д. апітэрапеўты́чнаму апітэрапеўты́чнай апітэрапеўты́чнаму апітэрапеўты́чным
В. апітэрапеўты́чны (неадуш.)
апітэрапеўты́чнага (адуш.)		 апітэрапеўты́чную апітэрапеўты́чнае апітэрапеўты́чныя (неадуш.)
апітэрапеўты́чных (адуш.)
Т. апітэрапеўты́чным апітэрапеўты́чнай
апітэрапеўты́чнаю		 апітэрапеўты́чным апітэрапеўты́чнымі
М. апітэрапеўты́чным апітэрапеўты́чнай апітэрапеўты́чным апітэрапеўты́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

апітэрапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апітэрапі́я апітэрапі́і
Р. апітэрапі́і апітэрапі́й
Д. апітэрапі́і апітэрапі́ям
В. апітэрапі́ю апітэрапі́і
Т. апітэрапі́яй
апітэрапі́яю		 апітэрапі́ямі
М. апітэрапі́і апітэрапі́ях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

апі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ап’ю́ся ап’ё́мся
2-я ас. ап’е́шся ап’яце́ся
3-я ас. ап’е́цца ап’ю́цца
Прошлы час
м. апі́ўся апілі́ся
ж. апіла́ся
н. апіло́ся
Дзеепрыслоўе
прош. час апі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

А́пія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. А́пія
Р. А́піі
Д. А́піі
В. А́пію
Т. А́піяй
А́піяю
М. А́піі

апія́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апія́т апія́ты
Р. апія́ту апія́таў
Д. апія́ту апія́там
В. апія́т апія́ты
Т. апія́там апія́тамі
М. апія́це апія́тах

Крыніцы: piskunou2012.

апія́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апія́тны апія́тная апія́тнае апія́тныя
Р. апія́тнага апія́тнай
апія́тнае		 апія́тнага апія́тных
Д. апія́тнаму апія́тнай апія́тнаму апія́тным
В. апія́тны (неадуш.)
апія́тнага (адуш.)		 апія́тную апія́тнае апія́тныя (неадуш.)
апія́тных (адуш.)
Т. апія́тным апія́тнай
апія́тнаю		 апія́тным апія́тнымі
М. апія́тным апія́тнай апія́тным апія́тных

Крыніцы: piskunou2012.