Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пе́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пе́рчаны пе́рчаная пе́рчанае пе́рчаныя
Р. пе́рчанага пе́рчанай
пе́рчанае
пе́рчанага пе́рчаных
Д. пе́рчанаму пе́рчанай пе́рчанаму пе́рчаным
В. пе́рчаны (неадуш.)
пе́рчанага (адуш.)
пе́рчаную пе́рчанае пе́рчаныя (неадуш.)
пе́рчаных (адуш.)
Т. пе́рчаным пе́рчанай
пе́рчанаю
пе́рчаным пе́рчанымі
М. пе́рчаным пе́рчанай пе́рчаным пе́рчаных

Кароткая форма: пе́рчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пе́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пе́рчык
Р. пе́рчыку
Д. пе́рчыку
В. пе́рчык
Т. пе́рчыкам
М. пе́рчыку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

пе́рчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пе́рчу пе́рчым
2-я ас. пе́рчыш пе́рчыце
3-я ас. пе́рчыць пе́рчаць
Прошлы час
м. пе́рчыў пе́рчылі
ж. пе́рчыла
н. пе́рчыла
Загадны лад
2-я ас. пе́рчы пе́рчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пе́рчачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пе́рш

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пе́рш - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пе́рша

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пе́рша - -

Крыніцы: piskunou2012.

першаадкрыва́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першаадкрыва́льнік першаадкрыва́льнікі
Р. першаадкрыва́льніка першаадкрыва́льнікаў
Д. першаадкрыва́льніку першаадкрыва́льнікам
В. першаадкрыва́льніка першаадкрыва́льнікаў
Т. першаадкрыва́льнікам першаадкрыва́льнікамі
М. першаадкрыва́льніку першаадкрыва́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

першаадкрыва́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. першаадкрыва́льніца першаадкрыва́льніцы
Р. першаадкрыва́льніцы першаадкрыва́льніц
Д. першаадкрыва́льніцы першаадкрыва́льніцам
В. першаадкрыва́льніцу першаадкрыва́льніц
Т. першаадкрыва́льніцай
першаадкрыва́льніцаю
першаадкрыва́льніцамі
М. першаадкрыва́льніцы першаадкрыва́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

першаадкрыва́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першаадкрыва́льніцкі першаадкрыва́льніцкая першаадкрыва́льніцкае першаадкрыва́льніцкія
Р. першаадкрыва́льніцкага першаадкрыва́льніцкай
першаадкрыва́льніцкае
першаадкрыва́льніцкага першаадкрыва́льніцкіх
Д. першаадкрыва́льніцкаму першаадкрыва́льніцкай першаадкрыва́льніцкаму першаадкрыва́льніцкім
В. першаадкрыва́льніцкі (неадуш.)
першаадкрыва́льніцкага (адуш.)
першаадкрыва́льніцкую першаадкрыва́льніцкае першаадкрыва́льніцкія (неадуш.)
першаадкрыва́льніцкіх (адуш.)
Т. першаадкрыва́льніцкім першаадкрыва́льніцкай
першаадкрыва́льніцкаю
першаадкрыва́льніцкім першаадкрыва́льніцкімі
М. першаадкрыва́льніцкім першаадкрыва́льніцкай першаадкрыва́льніцкім першаадкрыва́льніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

першаадкрыва́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. першаадкрыва́льніцтва
Р. першаадкрыва́льніцтва
Д. першаадкрыва́льніцтву
В. першаадкрыва́льніцтва
Т. першаадкрыва́льніцтвам
М. першаадкрыва́льніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

першаадкрыццё

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. першаадкрыццё

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.