паўнасме́шлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паўнасме́шлівы |
паўнасме́шлівая |
паўнасме́шлівае |
паўнасме́шлівыя |
Р. |
паўнасме́шлівага |
паўнасме́шлівай паўнасме́шлівае |
паўнасме́шлівага |
паўнасме́шлівых |
Д. |
паўнасме́шліваму |
паўнасме́шлівай |
паўнасме́шліваму |
паўнасме́шлівым |
В. |
паўнасме́шлівы (неадуш.) паўнасме́шлівага (адуш.) |
паўнасме́шлівую |
паўнасме́шлівае |
паўнасме́шлівыя (неадуш.) паўнасме́шлівых (адуш.) |
Т. |
паўнасме́шлівым |
паўнасме́шлівай паўнасме́шліваю |
паўнасме́шлівым |
паўнасме́шлівымі |
М. |
паўнасме́шлівым |
паўнасме́шлівай |
паўнасме́шлівым |
паўнасме́шлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
паўнасы́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паўнасы́чаны |
паўнасы́чаная |
паўнасы́чанае |
паўнасы́чаныя |
Р. |
паўнасы́чанага |
паўнасы́чанай паўнасы́чанае |
паўнасы́чанага |
паўнасы́чаных |
Д. |
паўнасы́чанаму |
паўнасы́чанай |
паўнасы́чанаму |
паўнасы́чаным |
В. |
паўнасы́чаны (неадуш.) паўнасы́чанага (адуш.) |
паўнасы́чаную |
паўнасы́чанае |
паўнасы́чаныя (неадуш.) паўнасы́чаных (адуш.) |
Т. |
паўнасы́чаным |
паўнасы́чанай паўнасы́чанаю |
паўнасы́чаным |
паўнасы́чанымі |
М. |
паўнасы́чаным |
паўнасы́чанай |
паўнасы́чаным |
паўнасы́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
паўната́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
паўната́ |
Р. |
паўнаты́ |
Д. |
паўнаце́ |
В. |
паўнату́ |
Т. |
паўнато́й паўнато́ю |
М. |
паўнаце́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паўнатва́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паўнатва́ры |
паўнатва́рая |
паўнатва́рае |
паўнатва́рыя |
Р. |
паўнатва́рага |
паўнатва́рай паўнатва́рае |
паўнатва́рага |
паўнатва́рых |
Д. |
паўнатва́раму |
паўнатва́рай |
паўнатва́раму |
паўнатва́рым |
В. |
паўнатва́ры (неадуш.) паўнатва́рага (адуш.) |
паўнатва́рую |
паўнатва́рае |
паўнатва́рыя (неадуш.) паўнатва́рых (адуш.) |
Т. |
паўнатва́рым |
паўнатва́рай паўнатва́раю |
паўнатва́рым |
паўнатва́рымі |
М. |
паўнатва́рым |
паўнатва́рай |
паўнатва́рым |
паўнатва́рых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паўнатура́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паўнатура́льны |
паўнатура́льная |
паўнатура́льнае |
паўнатура́льныя |
Р. |
паўнатура́льнага |
паўнатура́льнай паўнатура́льнае |
паўнатура́льнага |
паўнатура́льных |
Д. |
паўнатура́льнаму |
паўнатура́льнай |
паўнатура́льнаму |
паўнатура́льным |
В. |
паўнатура́льны (неадуш.) паўнатура́льнага (адуш.) |
паўнатура́льную |
паўнатура́льнае |
паўнатура́льныя (неадуш.) паўнатура́льных (адуш.) |
Т. |
паўнатура́льным |
паўнатура́льнай паўнатура́льнаю |
паўнатура́льным |
паўнатура́льнымі |
М. |
паўнатура́льным |
паўнатура́льнай |
паўнатура́льным |
паўнатура́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
паўнаце́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паўнаце́лы |
паўнаце́лая |
паўнаце́лае |
паўнаце́лыя |
Р. |
паўнаце́лага |
паўнаце́лай паўнаце́лае |
паўнаце́лага |
паўнаце́лых |
Д. |
паўнаце́ламу |
паўнаце́лай |
паўнаце́ламу |
паўнаце́лым |
В. |
паўнаце́лы (неадуш.) паўнаце́лага (адуш.) |
паўнаце́лую |
паўнаце́лае |
паўнаце́лыя (неадуш.) паўнаце́лых (адуш.) |
Т. |
паўнаце́лым |
паўнаце́лай паўнаце́лаю |
паўнаце́лым |
паўнаце́лымі |
М. |
паўнаце́лым |
паўнаце́лай |
паўнаце́лым |
паўнаце́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паўнацэ́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
паўнацэ́ннасць |
Р. |
паўнацэ́ннасці |
Д. |
паўнацэ́ннасці |
В. |
паўнацэ́ннасць |
Т. |
паўнацэ́ннасцю |
М. |
паўнацэ́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.