паўнакро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнакро́ўны паўнакро́ўная паўнакро́ўнае паўнакро́ўныя
Р. паўнакро́ўнага паўнакро́ўнай
паўнакро́ўнае		 паўнакро́ўнага паўнакро́ўных
Д. паўнакро́ўнаму паўнакро́ўнай паўнакро́ўнаму паўнакро́ўным
В. паўнакро́ўны (неадуш.)
паўнакро́ўнага (адуш.)		 паўнакро́ўную паўнакро́ўнае паўнакро́ўныя (неадуш.)
паўнакро́ўных (адуш.)
Т. паўнакро́ўным паўнакро́ўнай
паўнакро́ўнаю		 паўнакро́ўным паўнакро́ўнымі
М. паўнакро́ўным паўнакро́ўнай паўнакро́ўным паўнакро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)