Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

нарука́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нарука́ўнік нарука́ўнікі
Р. нарука́ўніка нарука́ўнікаў
Д. нарука́ўніку нарука́ўнікам
В. нарука́ўнік нарука́ўнікі
Т. нарука́ўнікам нарука́ўнікамі
М. нарука́ўніку нарука́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нарука́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нарука́ўніца нарука́ўніцы
Р. нарука́ўніцы нарука́ўніц
Д. нарука́ўніцы нарука́ўніцам
В. нарука́ўніцу нарука́ўніцы
Т. нарука́ўніцай
нарука́ўніцаю
нарука́ўніцамі
М. нарука́ўніцы нарука́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

нарука́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарука́ўны нарука́ўная нарука́ўнае нарука́ўныя
Р. нарука́ўнага нарука́ўнай
нарука́ўнае
нарука́ўнага нарука́ўных
Д. нарука́ўнаму нарука́ўнай нарука́ўнаму нарука́ўным
В. нарука́ўны (неадуш.)
нарука́ўнага (адуш.)
нарука́ўную нарука́ўнае нарука́ўныя (неадуш.)
нарука́ўных (адуш.)
Т. нарука́ўным нарука́ўнай
нарука́ўнаю
нарука́ўным нарука́ўнымі
М. нарука́ўным нарука́ўнай нарука́ўным нарука́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

на́руку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
на́руку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

нару́мзацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нару́мзаюся нару́мзаемся
2-я ас. нару́мзаешся нару́мзаецеся
3-я ас. нару́мзаецца нару́мзаюцца
Прошлы час
м. нару́мзаўся нару́мзаліся
ж. нару́мзалася
н. нару́мзалася
Загадны лад
2-я ас. нару́мзайся нару́мзайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час нару́мзаўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

нарумя́нены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарумя́нены нарумя́неная нарумя́ненае нарумя́неныя
Р. нарумя́ненага нарумя́ненай
нарумя́ненае
нарумя́ненага нарумя́неных
Д. нарумя́ненаму нарумя́ненай нарумя́ненаму нарумя́неным
В. нарумя́нены (неадуш.)
нарумя́ненага (адуш.)
нарумя́неную нарумя́ненае нарумя́неныя (неадуш.)
нарумя́неных (адуш.)
Т. нарумя́неным нарумя́ненай
нарумя́ненаю
нарумя́неным нарумя́ненымі
М. нарумя́неным нарумя́ненай нарумя́неным нарумя́неных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

нарумя́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарумя́нены нарумя́неная нарумя́ненае нарумя́неныя
Р. нарумя́ненага нарумя́ненай
нарумя́ненае
нарумя́ненага нарумя́неных
Д. нарумя́ненаму нарумя́ненай нарумя́ненаму нарумя́неным
В. нарумя́нены (неадуш.)
нарумя́ненага (адуш.)
нарумя́неную нарумя́ненае нарумя́неныя (неадуш.)
нарумя́неных (адуш.)
Т. нарумя́неным нарумя́ненай
нарумя́ненаю
нарумя́неным нарумя́ненымі
М. нарумя́неным нарумя́ненай нарумя́неным нарумя́неных

Кароткая форма: нарумя́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

нарумя́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нарумя́нюся нарумя́німся
2-я ас. нарумя́нішся нарумя́ніцеся
3-я ас. нарумя́ніцца нарумя́няцца
Прошлы час
м. нарумя́ніўся нарумя́ніліся
ж. нарумя́нілася
н. нарумя́нілася
Загадны лад
2-я ас. нарумя́нься нарумя́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час нарумя́ніўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нарумя́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нарумя́ню нарумя́нім
2-я ас. нарумя́ніш нарумя́ніце
3-я ас. нарумя́ніць нарумя́няць
Прошлы час
м. нарумя́ніў нарумя́нілі
ж. нарумя́ніла
н. нарумя́ніла
Загадны лад
2-я ас. нарумя́нь нарумя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час нарумя́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нарумя́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нарумя́ньванне
Р. нарумя́ньвання
Д. нарумя́ньванню
В. нарумя́ньванне
Т. нарумя́ньваннем
М. нарумя́ньванні

Крыніцы: piskunou2012.