Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

ві́льчыкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́льчыкавы ві́льчыкавая ві́льчыкавае ві́льчыкавыя
Р. ві́льчыкавага ві́льчыкавай
ві́льчыкавае		 ві́льчыкавага ві́льчыкавых
Д. ві́льчыкаваму ві́льчыкавай ві́льчыкаваму ві́льчыкавым
В. ві́льчыкавы (неадуш.)
ві́льчыкавага (адуш.)		 ві́льчыкавую ві́льчыкавае ві́льчыкавыя (неадуш.)
ві́льчыкавых (адуш.)
Т. ві́льчыкавым ві́льчыкавай
ві́льчыкаваю		 ві́льчыкавым ві́льчыкавымі
М. ві́льчыкавым ві́льчыкавай ві́льчыкавым ві́льчыкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ві́льчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ві́льчыцы
Р. Ві́льчыц
Ві́льчыцаў
Д. Ві́льчыцам
В. Ві́льчыцы
Т. Ві́льчыцамі
М. Ві́льчыцах

ві́льчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ві́льчу ві́льчым
2-я ас. ві́льчыш ві́льчыце
3-я ас. ві́льчыць ві́льчаць
Прошлы час
м. ві́льчыў ві́льчылі
ж. ві́льчыла
н. ві́льчыла
Загадны лад
2-я ас. ві́льчы ві́льчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ві́льчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́льям

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ві́льям Ві́льямы
Р. Ві́льяма Ві́льямаў
Д. Ві́льяму Ві́льямам
В. Ві́льяма Ві́льямаў
Т. Ві́льямам Ві́льямамі
М. Ві́льяме Ві́льямах

Вілья́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вілья́нава
Р. Вілья́нава
Д. Вілья́наву
В. Вілья́нава
Т. Вілья́навам
М. Вілья́наве

Вільяно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вільяно́ва
Р. Вільяно́ва
Д. Вільяно́ву
В. Вільяно́ва
Т. Вільяно́вам
М. Вільяно́ве

вілю́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілю́жны вілю́жная вілю́жнае вілю́жныя
Р. вілю́жнага вілю́жнай
вілю́жнае		 вілю́жнага вілю́жных
Д. вілю́жнаму вілю́жнай вілю́жнаму вілю́жным
В. вілю́жны (неадуш.)
вілю́жнага (адуш.)		 вілю́жную вілю́жнае вілю́жныя (неадуш.)
вілю́жных (адуш.)
Т. вілю́жным вілю́жнай
вілю́жнаю		 вілю́жным вілю́жнымі
М. вілю́жным вілю́жнай вілю́жным вілю́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

вілю́жына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілю́жына вілю́жыны
Р. вілю́жыны вілю́жын
Д. вілю́жыне вілю́жынам
В. вілю́жыну вілю́жыны
Т. вілю́жынай
вілю́жынаю		 вілю́жынамі
М. вілю́жыне вілю́жынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

вілю́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілю́йскі вілю́йская вілю́йскае вілю́йскія
Р. вілю́йскага вілю́йскай
вілю́йскае		 вілю́йскага вілю́йскіх
Д. вілю́йскаму вілю́йскай вілю́йскаму вілю́йскім
В. вілю́йскі (неадуш.)
вілю́йскага (адуш.)		 вілю́йскую вілю́йскае вілю́йскія (неадуш.)
вілю́йскіх (адуш.)
Т. вілю́йскім вілю́йскай
вілю́йскаю		 вілю́йскім вілю́йскімі
М. вілю́йскім вілю́йскай вілю́йскім вілю́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

віля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віля́вы віля́вая віля́вае віля́выя
Р. віля́вага віля́вай
віля́вае		 віля́вага віля́вых
Д. віля́ваму віля́вай віля́ваму віля́вым
В. віля́вы (неадуш.)
віля́вага (адуш.)		 віля́вую віля́вае віля́выя (неадуш.)
віля́вых (адуш.)
Т. віля́вым віля́вай
віля́ваю		 віля́вым віля́вымі
М. віля́вым віля́вай віля́вым віля́вых

Крыніцы: piskunou2012.