апіса́льна-гістары́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апіса́льна-гістары́чны |
апіса́льна-гістары́чная |
апіса́льна-гістары́чнае |
апіса́льна-гістары́чныя |
| Р. |
апіса́льна-гістары́чнага |
апіса́льна-гістары́чнай апіса́льна-гістары́чнае |
апіса́льна-гістары́чнага |
апіса́льна-гістары́чных |
| Д. |
апіса́льна-гістары́чнаму |
апіса́льна-гістары́чнай |
апіса́льна-гістары́чнаму |
апіса́льна-гістары́чным |
| В. |
апіса́льна-гістары́чны (неадуш.) апіса́льна-гістары́чнага (адуш.) |
апіса́льна-гістары́чную |
апіса́льна-гістары́чнае |
апіса́льна-гістары́чныя (неадуш.) апіса́льна-гістары́чных (адуш.) |
| Т. |
апіса́льна-гістары́чным |
апіса́льна-гістары́чнай апіса́льна-гістары́чнаю |
апіса́льна-гістары́чным |
апіса́льна-гістары́чнымі |
| М. |
апіса́льна-гістары́чным |
апіса́льна-гістары́чнай |
апіса́льна-гістары́чным |
апіса́льна-гістары́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
апіса́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апіса́льнік |
апіса́льнікі |
| Р. |
апіса́льніка |
апіса́льнікаў |
| Д. |
апіса́льніку |
апіса́льнікам |
| В. |
апіса́льніка |
апіса́льнікаў |
| Т. |
апіса́льнікам |
апіса́льнікамі |
| М. |
апіса́льніку |
апіса́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
апіса́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апіса́льніца |
апіса́льніцы |
| Р. |
апіса́льніцы |
апіса́льніц |
| Д. |
апіса́льніцы |
апіса́льніцам |
| В. |
апіса́льніцу |
апіса́льніц |
| Т. |
апіса́льніцай апіса́льніцаю |
апіса́льніцамі |
| М. |
апіса́льніцы |
апіса́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
апіса́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
апіса́льніцтва |
| Р. |
апіса́льніцтва |
| Д. |
апіса́льніцтву |
| В. |
апіса́льніцтва |
| Т. |
апіса́льніцтвам |
| М. |
апіса́льніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіса́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апіса́льны |
апіса́льная |
апіса́льнае |
апіса́льныя |
| Р. |
апіса́льнага |
апіса́льнай апіса́льнае |
апіса́льнага |
апіса́льных |
| Д. |
апіса́льнаму |
апіса́льнай |
апіса́льнаму |
апіса́льным |
| В. |
апіса́льны (неадуш.) апіса́льнага (адуш.) |
апіса́льную |
апіса́льнае |
апіса́льныя (неадуш.) апіса́льных (адуш.) |
| Т. |
апіса́льным |
апіса́льнай апіса́льнаю |
апіса́льным |
апіса́льнымі |
| М. |
апіса́льным |
апіса́льнай |
апіса́льным |
апіса́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апіса́нне |
апіса́нні |
| Р. |
апіса́ння |
апіса́нняў |
| Д. |
апіса́нню |
апіса́нням |
| В. |
апіса́нне |
апіса́нні |
| Т. |
апіса́ннем |
апіса́ннямі |
| М. |
апіса́нні |
апіса́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апі́саны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апі́саны |
апі́саная |
апі́санае |
апі́саныя |
| Р. |
апі́санага |
апі́санай апі́санае |
апі́санага |
апі́саных |
| Д. |
апі́санаму |
апі́санай |
апі́санаму |
апі́саным |
| В. |
апі́саны (неадуш.) апі́санага (адуш.) |
апі́саную |
апі́санае |
апі́саныя (неадуш.) апі́саных (адуш.) |
| Т. |
апі́саным |
апі́санай апі́санаю |
апі́саным |
апі́санымі |
| М. |
апі́саным |
апі́санай |
апі́саным |
апі́саных |
Іншыя варыянты:
апіса́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.