эвалю́цыі
‘манеўры’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
эвалю́цыі |
Р. |
эвалю́цый |
Д. |
эвалю́цыям |
В. |
эвалю́цыі |
Т. |
эвалю́цыямі |
М. |
эвалю́цыях |
Крыніцы:
nazounik2008.
эвалюцы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
эвалюцы́йна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
эвалюцы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
эвалюцы́йнасць |
Р. |
эвалюцы́йнасці |
Д. |
эвалюцы́йнасці |
В. |
эвалюцы́йнасць |
Т. |
эвалюцы́йнасцю |
М. |
эвалюцы́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
эвалюцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эвалюцы́йны |
эвалюцы́йная |
эвалюцы́йнае |
эвалюцы́йныя |
Р. |
эвалюцы́йнага |
эвалюцы́йнай эвалюцы́йнае |
эвалюцы́йнага |
эвалюцы́йных |
Д. |
эвалюцы́йнаму |
эвалюцы́йнай |
эвалюцы́йнаму |
эвалюцы́йным |
В. |
эвалюцы́йны (неадуш.) эвалюцы́йнага (адуш.) |
эвалюцы́йную |
эвалюцы́йнае |
эвалюцы́йныя (неадуш.) эвалюцы́йных (адуш.) |
Т. |
эвалюцы́йным |
эвалюцы́йнай эвалюцы́йнаю |
эвалюцы́йным |
эвалюцы́йнымі |
М. |
эвалюцы́йным |
эвалюцы́йнай |
эвалюцы́йным |
эвалюцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эвалю́цыя
‘працэс’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эвалю́цыя |
эвалю́цыі |
Р. |
эвалю́цыі |
эвалю́цый |
Д. |
эвалю́цыі |
эвалю́цыям |
В. |
эвалю́цыю |
эвалю́цыі |
Т. |
эвалю́цыяй эвалю́цыяю |
эвалю́цыямі |
М. |
эвалю́цыі |
эвалю́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эвалюцыянава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
эвалюцыянава́нне |
Р. |
эвалюцыянава́ння |
Д. |
эвалюцыянава́нню |
В. |
эвалюцыянава́нне |
Т. |
эвалюцыянава́ннем |
М. |
эвалюцыянава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.