ужы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ужыву́ся |
ужывё́мся |
2-я ас. |
ужыве́шся |
ужывяце́ся |
3-я ас. |
ужыве́цца |
ужыву́цца |
Прошлы час |
м. |
ужы́ўся |
ужылі́ся |
ж. |
ужыла́ся |
н. |
ужыла́ся ужыло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
ужыві́ся |
ужыві́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ужы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ужыццё́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ужыццё́віцца |
ужыццё́вяцца |
Прошлы час |
м. |
ужыццё́віўся |
ужыццё́віліся |
ж. |
ужыццё́вілася |
н. |
ужыццё́вілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ужыццё́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццё́віць
‘ажыццявіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ужыццё́ўлю |
ужыццё́вім |
2-я ас. |
ужыццё́віш |
ужыццё́віце |
3-я ас. |
ужыццё́віць |
ужыццё́вяць |
Прошлы час |
м. |
ужыццё́віў |
ужыццё́вілі |
ж. |
ужыццё́віла |
н. |
ужыццё́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ужыццё́ў |
ужыццё́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ужыццё́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццё́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ужыццё́ўлены |
ужыццё́ўленая |
ужыццё́ўленае |
ужыццё́ўленыя |
Р. |
ужыццё́ўленага |
ужыццё́ўленай ужыццё́ўленае |
ужыццё́ўленага |
ужыццё́ўленых |
Д. |
ужыццё́ўленаму |
ужыццё́ўленай |
ужыццё́ўленаму |
ужыццё́ўленым |
В. |
ужыццё́ўлены (неадуш.) ужыццё́ўленага (адуш.) |
ужыццё́ўленую |
ужыццё́ўленае |
ужыццё́ўленыя (неадуш.) ужыццё́ўленых (адуш.) |
Т. |
ужыццё́ўленым |
ужыццё́ўленай ужыццё́ўленаю |
ужыццё́ўленым |
ужыццё́ўленымі |
М. |
ужыццё́ўленым |
ужыццё́ўленай |
ужыццё́ўленым |
ужыццё́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ужыццяві́цца |
ужыццявя́цца |
Прошлы час |
м. |
ужыццяві́ўся |
ужыццяві́ліся |
ж. |
ужыццяві́лася |
н. |
ужыццяві́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ужыццяві́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ужыццяўлю́ся |
ужыццё́вімся |
2-я ас. |
ужыццё́вішся |
ужыццё́віцеся |
3-я ас. |
ужыццё́віцца |
ужыццё́вяцца |
Прошлы час |
м. |
ужыццяві́ўся |
ужыццяві́ліся |
ж. |
ужыццяві́лася |
н. |
ужыццяві́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ужыццяві́ся |
ужыццяві́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ужыццяві́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяві́ць
‘ажыццявіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ужыццяўлю́ |
ужыццяві́м |
2-я ас. |
ужыццяві́ш |
ужыццевіце́ |
3-я ас. |
ужыццяві́ць |
ужыццявя́ць |
Прошлы час |
м. |
ужыццяві́ў |
ужыццяві́лі |
ж. |
ужыццяві́ла |
н. |
ужыццяві́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ужыццяві́ |
ужыццяві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ужыццяві́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяві́ць
‘ажыццявіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ужыццяўлю́ |
ужыццё́вім |
2-я ас. |
ужыццё́віш |
ужыццё́віце |
3-я ас. |
ужыццё́віць |
ужыццё́вяць |
Прошлы час |
м. |
ужыццяві́ў |
ужыццяві́лі |
ж. |
ужыццяві́ла |
н. |
ужыццяві́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ужыццяві́ |
ужыццяві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ужыццяві́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ужыццяўле́нне |
Р. |
ужыццяўле́ння |
Д. |
ужыццяўле́нню |
В. |
ужыццяўле́нне |
Т. |
ужыццяўле́ннем |
М. |
ужыццяўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.