ужыццё́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ужыццё́ўлены ужыццё́ўленая ужыццё́ўленае ужыццё́ўленыя
Р. ужыццё́ўленага ужыццё́ўленай
ужыццё́ўленае		 ужыццё́ўленага ужыццё́ўленых
Д. ужыццё́ўленаму ужыццё́ўленай ужыццё́ўленаму ужыццё́ўленым
В. ужыццё́ўлены (неадуш.)
ужыццё́ўленага (адуш.)		 ужыццё́ўленую ужыццё́ўленае ужыццё́ўленыя (неадуш.)
ужыццё́ўленых (адуш.)
Т. ужыццё́ўленым ужыццё́ўленай
ужыццё́ўленаю		 ужыццё́ўленым ужыццё́ўленымі
М. ужыццё́ўленым ужыццё́ўленай ужыццё́ўленым ужыццё́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)