ужыццяві́ць

‘ажыццявіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужыццяўлю́ ужыццё́вім
2-я ас. ужыццё́віш ужыццё́віце
3-я ас. ужыццё́віць ужыццё́вяць
Прошлы час
м. ужыццяві́ў ужыццяві́лі
ж. ужыццяві́ла
н. ужыццяві́ла
Загадны лад
2-я ас. ужыццяві́ ужыццяві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ужыццяві́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)