табло́ідны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
табло́ідны |
табло́ідная |
табло́іднае |
табло́ідныя |
Р. |
табло́іднага |
табло́іднай табло́іднае |
табло́іднага |
табло́ідных |
Д. |
табло́іднаму |
табло́іднай |
табло́іднаму |
табло́ідным |
В. |
табло́ідны (неадуш.) табло́іднага (адуш.) |
табло́ідную |
табло́іднае |
табло́ідныя (неадуш.) табло́ідных (адуш.) |
Т. |
табло́ідным |
табло́іднай табло́іднаю |
табло́ідным |
табло́іднымі |
М. |
табло́ідным |
табло́іднай |
табло́ідным |
табло́ідных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
табльдо́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
табльдо́т |
Р. |
табльдо́та |
Д. |
табльдо́ту |
В. |
табльдо́т |
Т. |
табльдо́там |
М. |
табльдо́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Табо́лкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Табо́лкі |
Р. |
Табо́лак Табо́лкаў |
Д. |
Табо́лкам |
В. |
Табо́лкі |
Т. |
Табо́лкамі |
М. |
Табо́лках |
Табо́льск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Табо́льск |
Р. |
Табо́льска |
Д. |
Табо́льску |
В. |
Табо́льск |
Т. |
Табо́льскам |
М. |
Табо́льску |
Табо́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Табо́ры |
Р. |
Табо́р Табо́раў |
Д. |
Табо́рам |
В. |
Табо́ры |
Т. |
Табо́рамі |
М. |
Табо́рах |
табу́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
табу́ |
табу́ |
Р. |
табу́ |
табу́ |
Д. |
табу́ |
табу́ |
В. |
табу́ |
табу́ |
Т. |
табу́ |
табу́ |
М. |
табу́ |
табу́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
табуізава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
табуізава́нне |
табуізава́нні |
Р. |
табуізава́ння |
табуізава́нняў |
Д. |
табуізава́нню |
табуізава́нням |
В. |
табуізава́нне |
табуізава́нні |
Т. |
табуізава́ннем |
табуізава́ннямі |
М. |
табуізава́нні |
табуізава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
табуізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
табуізава́ны |
табуізава́ная |
табуізава́нае |
табуізава́ныя |
Р. |
табуізава́нага |
табуізава́най табуізава́нае |
табуізава́нага |
табуізава́ных |
Д. |
табуізава́наму |
табуізава́най |
табуізава́наму |
табуізава́ным |
В. |
табуізава́ны (неадуш.) табуізава́нага (адуш.) |
табуізава́ную |
табуізава́нае |
табуізава́ныя (неадуш.) табуізава́ных (адуш.) |
Т. |
табуізава́ным |
табуізава́най табуізава́наю |
табуізава́ным |
табуізава́нымі |
М. |
табуізава́ным |
табуізава́най |
табуізава́ным |
табуізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.