табуізава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. табуізава́нне табуізава́нні
Р. табуізава́ння табуізава́нняў
Д. табуізава́нню табуізава́нням
В. табуізава́нне табуізава́нні
Т. табуізава́ннем табуізава́ннямі
М. табуізава́нні табуізава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)