табу́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. табу́ табу́
Р. табу́ табу́
Д. табу́ табу́
В. табу́ табу́
Т. табу́ табу́
М. табу́ табу́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)