Verbum

анлайнавы слоўнік

сугу́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сугу́чны	сугу́чная	сугу́чнае	сугу́чныя
Р.	сугу́чнага	сугу́чнай сугу́чнае	сугу́чнага	сугу́чных
Д.	сугу́чнаму	сугу́чнай	сугу́чнаму	сугу́чным
В.	сугу́чны (неадуш.) сугу́чнага (адуш.)	сугу́чную	сугу́чнае	сугу́чныя (неадуш.) сугу́чных (адуш.)
Т.	сугу́чным	сугу́чнай сугу́чнаю	сугу́чным	сугу́чнымі
М.	сугу́чным	сугу́чнай	сугу́чным	сугу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сугу́чча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.