святарава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
святару́ю |
святару́ем |
| 2-я ас. |
святару́еш |
святару́еце |
| 3-я ас. |
святару́е |
святару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
святарава́ў |
святарава́лі |
| ж. |
святарава́ла |
| н. |
святарава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
святару́й |
святару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
святару́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
свята́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
свята́рка |
свята́ркі |
| Р. |
свята́ркі |
свята́рак |
| Д. |
свята́рцы |
свята́ркам |
| В. |
свята́рку |
свята́рак |
| Т. |
свята́ркай свята́ркаю |
свята́ркамі |
| М. |
свята́рцы |
свята́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
свята́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
свята́рскі |
свята́рская |
свята́рскае |
свята́рскія |
| Р. |
свята́рскага |
свята́рскай свята́рскае |
свята́рскага |
свята́рскіх |
| Д. |
свята́рскаму |
свята́рскай |
свята́рскаму |
свята́рскім |
| В. |
свята́рскі (неадуш.) свята́рскага (адуш.) |
свята́рскую |
свята́рскае |
свята́рскія (неадуш.) свята́рскіх (адуш.) |
| Т. |
свята́рскім |
свята́рскай свята́рскаю |
свята́рскім |
свята́рскімі |
| М. |
свята́рскім |
свята́рскай |
свята́рскім |
свята́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
свята́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
свята́рства |
свята́рствы |
| Р. |
свята́рства |
свята́рстваў |
| Д. |
свята́рству |
свята́рствам |
| В. |
свята́рства |
свята́рствы |
| Т. |
свята́рствам |
свята́рствамі |
| М. |
свята́рстве |
свята́рствах |
Крыніцы:
piskunou2012.
свята́рстваваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
свята́рствую |
свята́рствуем |
| 2-я ас. |
свята́рствуеш |
свята́рствуеце |
| 3-я ас. |
свята́рствуе |
свята́рствуюць |
| Прошлы час |
| м. |
свята́рстваваў |
свята́рствавалі |
| ж. |
свята́рствавала |
| н. |
свята́рствавала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
свята́рствуй |
свята́рствуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
свята́рствуючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
свята́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
свята́ру |
свята́рым |
| 2-я ас. |
свята́рыш |
свята́рыце |
| 3-я ас. |
свята́рыць |
свята́раць |
| Прошлы час |
| м. |
свята́рыў |
свята́рылі |
| ж. |
свята́рыла |
| н. |
свята́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
свята́р |
свята́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
свята́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Святасла́ў
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Святасла́ў |
Святасла́вы |
| Р. |
Святасла́ва |
Святасла́ваў |
| Д. |
Святасла́ву |
Святасла́вам |
| В. |
Святасла́ва |
Святасла́ваў |
| Т. |
Святасла́вам |
Святасла́вамі |
| М. |
Святасла́ве |
Святасла́вах |