святаро́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святаро́ў святаро́ва святаро́ва святаро́вы
Р. святаро́вага святаро́вай
святаро́вае		 святаро́вага святаро́вых
Д. святаро́ваму святаро́вай святаро́ваму святаро́вым
В. святаро́ў (неадуш.)
святаро́вага (адуш.)		 святаро́ву святаро́ва святаро́вы (неадуш.)
святаро́вых (адуш.)
Т. святаро́вым святаро́вай
святаро́ваю		 святаро́вым святаро́вымі
М. святаро́вым святаро́вай святаро́вым святаро́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)