святару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святару́скі святару́ская святару́скае святару́скія
Р. святару́скага святару́скай
святару́скае		 святару́скага святару́скіх
Д. святару́скаму святару́скай святару́скаму святару́скім
В. святару́скі (неадуш.)
святару́скага (адуш.)		 святару́скую святару́скае святару́скія (неадуш.)
святару́скіх (адуш.)
Т. святару́скім святару́скай
святару́скаю		 святару́скім святару́скімі
М. святару́скім святару́скай святару́скім святару́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)