Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

містэрыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. містэрыя́льны містэрыя́льная містэрыя́льнае містэрыя́льныя
Р. містэрыя́льнага містэрыя́льнай
містэрыя́льнае
містэрыя́льнага містэрыя́льных
Д. містэрыя́льнаму містэрыя́льнай містэрыя́льнаму містэрыя́льным
В. містэрыя́льны (неадуш.)
містэрыя́льнага (адуш.)
містэрыя́льную містэрыя́льнае містэрыя́льныя (неадуш.)
містэрыя́льных (адуш.)
Т. містэрыя́льным містэрыя́льнай
містэрыя́льнаю
містэрыя́льным містэрыя́льнымі
М. містэрыя́льным містэрыя́льнай містэрыя́льным містэрыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

місу́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. місу́лька місу́лькі
Р. місу́лькі місу́лек
Д. місу́льцы місу́лькам
В. місу́льку місу́лькі
Т. місу́лькай
місу́лькаю
місу́лькамі
М. місу́льцы місу́льках

Крыніцы: piskunou2012.

Місу́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Місу́ны
Р. Місу́н
Місу́наў
Д. Місу́нам
В. Місу́ны
Т. Місу́намі
М. Місу́нах

Місу́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Місу́ры
Р. Місу́р
Місу́раў
Д. Місу́рам
В. Місу́ры
Т. Місу́рамі
М. Місу́рах

місуры́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. місуры́йскі місуры́йская місуры́йскае місуры́йскія
Р. місуры́йскага місуры́йскай
місуры́йскае
місуры́йскага місуры́йскіх
Д. місуры́йскаму місуры́йскай місуры́йскаму місуры́йскім
В. місуры́йскі (неадуш.)
місуры́йскага (адуш.)
місуры́йскую місуры́йскае місуры́йскія (неадуш.)
місуры́йскіх (адуш.)
Т. місуры́йскім місуры́йскай
місуры́йскаю
місуры́йскім місуры́йскімі
М. місуры́йскім місуры́йскай місуры́йскім місуры́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Мі́ськія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Мі́ськія
Р. Мі́ськіх
Д. Мі́ськім
В. Мі́ськія
Т. Мі́ськімі
М. Мі́ськіх

Місюко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Місюко́ўшчына
Р. Місюко́ўшчыны
Д. Місюко́ўшчыне
В. Місюко́ўшчыну
Т. Місюко́ўшчынай
Місюко́ўшчынаю
М. Місюко́ўшчыне

Місю́нішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Місю́нішкі
Р. Місю́нішак
Місю́нішкаў
Д. Місю́нішкам
В. Місю́нішкі
Т. Місю́нішкамі
М. Місю́нішках

місяві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. місяві́цкі місяві́цкая місяві́цкае місяві́цкія
Р. місяві́цкага місяві́цкай
місяві́цкае
місяві́цкага місяві́цкіх
Д. місяві́цкаму місяві́цкай місяві́цкаму місяві́цкім
В. місяві́цкі (неадуш.)
місяві́цкага (адуш.)
місяві́цкую місяві́цкае місяві́цкія (неадуш.)
місяві́цкіх (адуш.)
Т. місяві́цкім місяві́цкай
місяві́цкаю
місяві́цкім місяві́цкімі
М. місяві́цкім місяві́цкай місяві́цкім місяві́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Місяві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Місяві́чы
Р. Місяві́ч
Місяві́чаў
Д. Місяві́чам
В. Місяві́чы
Т. Місяві́чамі
М. Місяві́чах