Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гдеёжзклмнрстфхцчшэя-

Міко́ла

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Міко́ла Міко́лы
Р. Міко́лы Міко́лаў
Д. Міко́лу Міко́лам
В. Міко́лу Міко́лаў
Т. Міко́лам Міко́ламі
М. Міко́ле Міко́лах

міко́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міко́лаг міко́лагі
Р. міко́лага міко́лагаў
Д. міко́лагу міко́лагам
В. міко́лага міко́лагаў
Т. міко́лагам міко́лагамі
М. міко́лагу міко́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Міко́ленка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Міко́ленка
Р. Міко́ленкі
Д. Міко́ленцы
В. Міко́ленку
Т. Міко́ленкай
Міко́ленкаю
М. Міко́ленцы

Міко́лка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз.
Н. Міко́лка
Р. Міко́лкі
Д. Міко́лку
В. Міко́лку
Т. Міко́лкам
М. Міко́лку

Міко́льск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міко́льск
Р. Міко́льска
Д. Міко́льску
В. Міко́льск
Т. Міко́льскам
М. Міко́льску

Міко́льскае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Міко́льскае
Р. Міко́льскага
Д. Міко́льскаму
В. Міко́льскае
Т. Міко́льскім
М. Міко́льскім

міко́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міко́льскі міко́льская міко́льскае міко́льскія
Р. міко́льскага міко́льскай
міко́льскае		 міко́льскага міко́льскіх
Д. міко́льскаму міко́льскай міко́льскаму міко́льскім
В. міко́льскі (неадуш.)
міко́льскага (адуш.)		 міко́льскую міко́льскае міко́льскія (неадуш.)
міко́льскіх (адуш.)
Т. міко́льскім міко́льскай
міко́льскаю		 міко́льскім міко́льскімі
М. міко́льскім міко́льскай міко́льскім міко́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Міко́льцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міко́льцы
Р. Міко́льцаў
Д. Міко́льцам
В. Міко́льцы
Т. Міко́льцамі
М. Міко́льцах

мікрааб’е́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мікрааб’е́кт мікрааб’е́кты
Р. мікрааб’е́кта мікрааб’е́ктаў
Д. мікрааб’е́кту мікрааб’е́ктам
В. мікрааб’е́кт мікрааб’е́кты
Т. мікрааб’е́ктам мікрааб’е́ктамі
М. мікрааб’е́кце мікрааб’е́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

мікрааднаро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мікрааднаро́дны мікрааднаро́дная мікрааднаро́днае мікрааднаро́дныя
Р. мікрааднаро́днага мікрааднаро́днай
мікрааднаро́днае		 мікрааднаро́днага мікрааднаро́дных
Д. мікрааднаро́днаму мікрааднаро́днай мікрааднаро́днаму мікрааднаро́дным
В. мікрааднаро́дны (неадуш.)
мікрааднаро́днага (адуш.)		 мікрааднаро́дную мікрааднаро́днае мікрааднаро́дныя (неадуш.)
мікрааднаро́дных (адуш.)
Т. мікрааднаро́дным мікрааднаро́днай
мікрааднаро́днаю		 мікрааднаро́дным мікрааднаро́днымі
М. мікрааднаро́дным мікрааднаро́днай мікрааднаро́дным мікрааднаро́дных

Крыніцы: piskunou2012.