зяле́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зяле́йнік | зяле́йнікі | |
зяле́йніка | зяле́йнікаў | |
зяле́йніку | зяле́йнікам | |
зяле́йніка | зяле́йнікаў | |
зяле́йнікам | зяле́йнікамі | |
зяле́йніку | зяле́йніках |
Крыніцы:
зяле́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зяле́йнік | зяле́йнікі | |
зяле́йніка | зяле́йнікаў | |
зяле́йніку | зяле́йнікам | |
зяле́йніка | зяле́йнікаў | |
зяле́йнікам | зяле́йнікамі | |
зяле́йніку | зяле́йніках |
Крыніцы:
зяле́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
зяле́йніца | зяле́йніцы | |
зяле́йніцы | зяле́йніц | |
зяле́йніцы | зяле́йніцам | |
зяле́йніцу | зяле́йніц | |
зяле́йніцай зяле́йніцаю |
зяле́йніцамі | |
зяле́йніцы | зяле́йніцах |
Крыніцы:
зяле́йны
прыметнік, адносны
зяле́йны | зяле́йная | зяле́йнае | зяле́йныя | |
зяле́йнага | зяле́йнай зяле́йнае |
зяле́йнага | зяле́йных | |
зяле́йнаму | зяле́йнай | зяле́йнаму | зяле́йным | |
зяле́йны ( зяле́йнага ( |
зяле́йную | зяле́йнае | зяле́йныя ( зяле́йных ( |
|
зяле́йным | зяле́йнай зяле́йнаю |
зяле́йным | зяле́йнымі | |
зяле́йным | зяле́йнай | зяле́йным | зяле́йных |
Крыніцы:
зяле́ніва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зяле́ніва | |
зяле́ніва | |
зяле́ніву | |
зяле́ніва | |
зяле́нівам | |
зяле́ніве |
Крыніцы:
зяле́ніўны
прыметнік, адносны
зяле́ніўны | зяле́ніўная | зяле́ніўнае | зяле́ніўныя | |
зяле́ніўнага | зяле́ніўнай зяле́ніўнае |
зяле́ніўнага | зяле́ніўных | |
зяле́ніўнаму | зяле́ніўнай | зяле́ніўнаму | зяле́ніўным | |
зяле́ніўны ( зяле́ніўнага ( |
зяле́ніўную | зяле́ніўнае | зяле́ніўныя ( зяле́ніўных ( |
|
зяле́ніўным | зяле́ніўнай зяле́ніўнаю |
зяле́ніўным | зяле́ніўнымі | |
зяле́ніўным | зяле́ніўнай | зяле́ніўным | зяле́ніўных |
Крыніцы:
зяле́ніўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зяле́ніўшчык | зяле́ніўшчыкі | |
зяле́ніўшчыка | зяле́ніўшчыкаў | |
зяле́ніўшчыку | зяле́ніўшчыкам | |
зяле́ніўшчыка | зяле́ніўшчыкаў | |
зяле́ніўшчыкам | зяле́ніўшчыкамі | |
зяле́ніўшчыку | зяле́ніўшчыках |
Крыніцы:
зяле́ніўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
зяле́ніўшчыца | зяле́ніўшчыцы | |
зяле́ніўшчыцы | зяле́ніўшчыц | |
зяле́ніўшчыцы | зяле́ніўшчыцам | |
зяле́ніўшчыцу | зяле́ніўшчыц | |
зяле́ніўшчыцай зяле́ніўшчыцаю |
зяле́ніўшчыцамі | |
зяле́ніўшчыцы | зяле́ніўшчыцах |
Крыніцы:
Зяле́ніца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Зяле́ніца | |
Зяле́ніцы | |
Зяле́ніцы | |
Зяле́ніцу | |
Зяле́ніцай Зяле́ніцаю |
|
Зяле́ніцы |
Зяле́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Зяле́нка | |
Зяле́нкі | |
Зяле́нцы | |
Зяле́нку | |
Зяле́нкай Зяле́нкаю |
|
Зяле́нцы |
зяле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зяле́нне | |
зяле́ння | |
зяле́нню | |
зяле́нне | |
зяле́ннем | |
зяле́нні |
Крыніцы: